Fem romanar om mødrer som slit

Særleg gjeld det mødrer og barn. Og for å seie det som det er: aller mest mødrer og døtrer. Utan å falle ned i spekulasjonar om årsaker; her er fem bøker om mødrer som skaper seriøse problem for døtrene sine.

1. «Din, alltid»

• av Gøhril Gabrielsen

For ein del mødrer er det vanskeleg å kombinere rolla som kjærast og rolla som mor. Mora til jenta i «Din, alltid» er hekta på faren og orkar ikkje å ta inn over seg at ho har eitt og etter kvart to barn. Når veslebroren døyr trekkjer mor offerloddet, stengjer seg inne på soverommet og blir der. Far stikk av. Men kva gjer dottera? (Les utdrag)

2. «Stasia»

• Av Peter Franziskus Strassegger

Her er far hekta på å bli rik ved å byggje hus, og mor er hekta på far. Dette fører heile familien rundt i Europa og dei to barna må greie seg sjølv. Ein dag fortel veslebroren Armin stolt at søstera Stasia (15) tener eigne pengar på herredoen på ein trailerstopp langs autobahn der dei har parkert bilen sin. Mor vaknar, men kva gjer ho? (Les utdrag)

Der sovna mor før ho fekk tatt fatt i den ganske akutte situasjonen.

3. «Månefjellet»

• Av Majken van Bruggen

I romanen «Månefjellet» er også kjærleiken mellom vaksne eit problem, men her er problemet at far og mor ikkje elskar kvarandre: Mor elskar sjefen sin og far elskar ei anna dame. Når kranglinga dei i mellom blir for intens, trekkjer mor seg tilbake på soverommet. (Les utdrag)

4. «Alt inkludert»

• Av Marit Eikemo

Etter desse tre mødrene som er så oppslukt av kjærleikslivet at det ikkje er plass til barna, verkar den single mora Agnes i «Alt inkludert» svært normal. Bortsett frå at ho flyttar rundt med dottera (6) utan annan bagasje enn to koffertar. Og ein Nintendo DS som dei begge er temmeleg hekta på. (Les utdrag)

Godt spørsmål, Agnes!

5. «Korellhuset»

• Av Ingeborg Arvola

Siste mor ut er Korell. 18 år gammal får ho ei dotter som slett ikkje var planlagt, og plasserer henne hjå bestemora. Og om mødrene er temmeleg sjabre i samtidslitteraturen, er bestemødrene vanlegvis bra folk, denne er ikkje noko unntak. Men dottera vil heller vere saman med den eventyrlege mor si, som plutseleg er der og som like plutseleg er borte. (Les utdrag)

Konklusjon: Ein mager trøyst

Samtidslitteraturen er sanneleg streng med mødrene. Dei som vil lære å bli ein god foreldre har lite å hente, sjølv om det finst heiderlege unntak frå regelen. Men kanskje bøkene kan vere ein trøyst for mødrer som er litt usikre på kor godt dei greier seg: Det er alltid nokon som er verre.

• Høyr:

Anbefalt vidare lesing: