Redda livet til søstera

Storebrør er ofte heltar for yngre sysken. Og når storebror på 15 i tillegg reddar livet til søstera då ho vart angripen av ein hund, får han Carnegies heltemedalje.

For Hans Andreas Roaldsnes er verkeleg ein helt. Utan å tenke på eigen tryggleik redda han søstera si ut av gapet på ein diger hund.

– Det er litt ekkelt å tenke på kva som skjedde og kva som kunne ha skjedd. Det gjekk heldigvis bra, og det er eg veldig glad for, seier femten år gamle Hans Andreas.

• Les også: Reddet jente fra døden - i dag hedres de

Svært alvorleg

Det var i november under ein open gard på Blindheim yttarst på Vigra at ulukka skjedde. Fleire barn hadde gått inn i løa for å ta ut ein stor hund som var innelåst der. Det var då alt gjekk gale.

– Hunden beit ho i skallen og nedover, så ho hang i munnen til hunden, fortel Lauritz Godøy som var vitne til hendinga.

Han illustrerer korleis hunden beit tak i den vesle jenta.

– Hunden rista henne rundt og det såg svært alvorleg ut, fortel han vidare.

Godøy var svært imponert over den heroiske innsatsen til Hans Andreas, som eigentleg er redd hundar.

– Når han såg systera henge på den måten mista han all redsel og gjekk rett bort til hunden. Han greip den i strupen og fekk hunden til å sleppe taket, seier han.

Heidra

Lisjesøster Tora fekk fleire store kutt i hovudet. Også i skuldra fekk ho eit stort bit. På sjukehuset måtte ho sy heile 18 sting.

– Eg har tenkt at eg er heldig som blei redda. Eg var veldig glad for at han kom, seier Tora Roaldsnes.

Midt i skuletida fredag var gymsalen på Valderøy ungdomsskole fullstappa av vener og familie då Hans Andreas på 15 år fekk sin velfortente medalje frå Carnegies Heltefond.

Han er helten på skulen og ikkje minst for Pappa Pål som kom til først etter den dramatiske redninga.

– Eg har ofte spurt meg sjølv om eg hadde greidd å handle like kjapt og godt som han og det er eg eigentleg i tvil om, seier Pål Roaldsnes.

Medan opplevinga med hunden har blitt fjernare, har kanskje bror og søster blitt litt nærare.

– Eg er like glad i ho, kanskje meir, seier Hans Andreas og smiler.