OL-håpet bryt med forbundet og forlèt Noreg: – Eg vil ikkje vere ein forsøkskanin

– Eg vil ikkje vere ein forsøkskanin for ein trenar som ikkje har hatt resultat med andre utøvarar, og då vart Georgia det beste alternativet. Her har eg ei treningsgruppe som eg lærer mykje av og kan strekkje meg etter, fortel Bullen.

Ho føler at ho har vorte sett på sidelinja av eige forbund og at bryteforbundet ikkje har gjort nok for å lage eit tilfredsstillande treningsopplegg for henne.

– Dei har ikkje gjort det dei kan, dei kan absolutt gjere meir. Forbund er ingenting utan utøvarar, og utøvarar er ingenting utan forbund, meiner 25-åringen og utdjupar:

– Forbundet har ikkje gitt meg eit tilbod som kan gi resultat. Dei har gitt tilbod, men ingen av dei var gode nok for meg. Dei støttar meg økonomisk viss eg skal på stemne, men på trenarfronten kan dei ikkje støtte meg.

Ho er på treningssamling i den vesle bygda Bakuriani 1700 meter over havet i Georgia. Sidan 1. februar har ho trena og budd i hovudstaden Tbilisi.

Grunnen til at brytaren frå Fredrikstad har flytta over 400 mil er enkel.

Ho stod plutseleg igjen som den einaste seniorutøvaren på det kvinnelege brytelandslaget, og forbundet måtte ut på trenarjakt.

– Eg var ikkje fornøgd med den dei la fram. Eg vil ha ein trenar som kan løfte meg slik at eg kan nå måla mine. Forbundet takka også nei til den personen eg foreslo, forklarer Bullen.

Ho meiner forbundet landet på ein trenar som passar betre for dei yngre utøvarane som satsar på OL i 2028, og ikkje OL i 2024 og VM i år som Bullen satsar mot.

– Ein uaktuell kandidat

Morten Sandnæs, generalsekretær i Noregs Bryteforbund forklarer at Bullens kandidat til trenarjobben ikkje passa med ønsket til forbundet om å byggje opp eit nytt kvinnelandslag.

– Trenaren ho ønskte vart vurdert, men forbundet har vore veldig opptekne av å byggje opp eit landslag på kvinnesida, slik som på gutesida. Når ønsket hennar ikkje var villig til å flytte til Noreg for å byggje opp landslaget, var han ein uaktuell kandidat. Hadde han vore villig til å flytte til Noreg hadde han vore ein opplagd kandidat, seier Sandnæs til NRK og legg til:

– Forbundet ønskjer definitivt å leggje til rette på best mogleg måte for Grace, men samtidig må vi tenkje på fellesskapet og resten av landslaget.

Utøvarane ho trenar med i Georgia har ho vorte kjend med etter å ha delteke på fleire samlingar også før usemja med Noregs Bryteforbund. Spesielt den tidlegare verds- og europameisteren Zurabi Iakobishvili (30) har vorte ein viktig støttespelar.

Fredriksstad Blad var først ute med å fortelje om det nye livet til brytaren.

Forskjellsbehandling

I Georgia kjenner ho seg, som einaste jente, som ein integrert del av det georgiske herrelandslaget. I Noreg derimot har ho kjent på at forbundet forskjellsbehandlar herrelandslaget og kvinnelandslaget.

– Basert på resultat skulle eg fått mykje meir enn eg har i dag. Eg er ein utøvar, dei (herrane) er fleire. Det betyr at dei kan få til fleire resultat, men eg er ikkje langt unna. Det viser at dei klarer å spesialisere eit landslag som gir resultat. Eg håpar eg kan få same tilbod, og eg vil ikkje nemne namn, men eg er urettferdig behandla av forbundet, meiner Bullen.

Ho får framleis oppfølging gjennom Olympiatoppen og skal konkurrere for det norske landslaget i VM i september, men står elles på berr bakke ifølgje henne sjølv.

– Eg har ein trenar som eg må leggje ut for sjølv. Eg må betale frå eiga lomme for å ha ein som hjelper meg, så det går litt utover samarbeidspartnarane eg har fått tak i dei to siste åra, forklarer Bullen.

– Ho får støtte frå oss

Sandnæs i forbundet meiner det ikkje stemmer heilt at ho står på berr bakke.

– Sjølv om Grace har valt å ikkje følgje landslagsmodellen vi prøver å byggje opp, så får ho jo støtte frå oss. Grace får mellom anna økonomisk støtte frå samarbeidspartnaren til forbundet Thon, i kraft av å vere ambassadør for verdiprosjektet Like moglegheiter. Ho får direkte og indirekte ei støtte som er meir enn nokre av gutane til både trenarar og opphald frå oss og Olympiatoppen, seier generalsekretæren.

– Bryting er ein liten idrett, så det at utøvarane våre lever frå hand til munn og har ein vanskeleg økonomisk kvardag gjeld alle, både kvinner og menn. Det er dessverre ikkje berre spesielt for bryting, men gjeld mange ikkje-kommersielle idrettar i Noreg, følgjer han opp.

No er planen til Bullen å satse vidare i Georgia fram til OL i Paris om to år. Der forstår dei lite av behandlinga ho får frå Noregs Bryteforbund.

– Dei synest det er rart at eg blir behandla sånn og det er vanskeleg for dei å tru at det er som det er. Fordi eg er så van til det, ser eg det ikkje på same måte som dei. Eg burde eigentleg reagere på det meir, men sånn er det når du blir behandla sånn over fleire år, fortel ho.