Kva er i eit namn? Det som vi kallar ei rose med noko anna ord, ville lukte like søtt.

Kvart år blir det funne mellom 70 og 140 døde personar i Noreg der politiet vert kopla inn.

Som hovudregel blir identiteten klar i løpet av nokre timar, men av og til kan det ta lenger tid.

Det kan ta dagar eller veker, men ordensmakta finn svar til slutt.

Kroppen får eit namn, og familien ei grav å gå til.

Men nokre gongar må politiet melde pass. Dei greier ikkje å finne namnet til den avdøde, sjølv etter fleire år.

32 er talet på namnlause oppføringar i det nasjonale saknaregisteret som vart oppretta i 1947.

Denne veka vart den siste av desse gravlagt.

Historia startar i februar då éin av åtte fastbuande på Buskøy i havgapet utanfor Sognefjorden skal skifte fenderar på båten sin.

På veg ned i fjøra ser han ei utstillingsdokke som har skylt i land.

Ved nærare ettersyn ser han kva det faktisk er.

Ikkje ei dokke, men ein verkeleg kropp, berre iført ein sokk.

Politiet vart omgåande tilkalla, men ni månader seinare er dei like langt.

Sokken kan vere kjøpt i Storbritannia, men elles er mannen eit mysterium.

Krimteknikarar, patologar, tannlegar og rettsgenetikarar har sjekka fingeravtrykk, DNA-profil og tannopplysningar, men utan «treff».

«Eg kjenner ikkje namnet»

I gresk mytologi blir ferjemannen Kharon framstilt med stirande auge.

Kharon ordnar skyss over elva og inn i dødsriket, men først vil han vite kven du er.

På same vis vil også ID-gruppa til Kripos vite kven dei har med å gjere, før dei utskriv «reiseattest».

Før eller sidan må dei likevel erkjenne at søket ikkje fører fram og at jorda kallar på den avdøde.

Juridisk betyr det at gravferdslova trer inn, og at politiet «frigir» kroppen til gravferdsstyresmakta som kan stede vedkommande til kvile.

Av jord har du komme, til jord skal du bli.

Onsdag kom turen til Solund-mannen «NN», som er kort for «Nomen nescio».

Eller direkte omsett: «Eg kjenner ikkje namnet».

I tillegg til gravferdsbyrået og gravferdsstyresmaktene dukka to representantar frå politiet opp.

Organisten spelte eit preludium av Antonio Vivaldi, og klokkene ringde.

Elles var seremonien «steril» utan kristne eller andre religiøse kjenneteikn.

Utgangspunktet er Gravplasslovens faneparagraf som seier at gravlegging skal skje med respekt for livssynet til avdøde. Den same paragrafen taler mot kremasjon, som ikkje er i tråd med jødiske og muslimske gravferdstradisjonar.

– Om prestar blir spurde, vil dei vere tilbakehaldne med å forrette ei slik gravferd, seier avdelingsdirektør i Kyrkjerådet, Jan Christian Kielland.

Han legg til:

– Frå vår side er det på den eine sida meiningsfullt å bruke eit kyrkjeleg ritual også for personar vi ikkje kjenner identiteten til. Gud veit jo kven det er. Kyrkja ønskjer samtidig å utvise tilstrekkeleg respekt for avdøde og moglegheita for at vedkommande kan ha hatt ei anna tru eller eit anna livssyn.

Ingen menneske er ei øy

Kan Solund-mannen ha vorte ført med havstraumane heilt frå Den engelske kanalen?

Kvart år kryssar fleire tusen migrantar Doverstredet til Storbritannia i små båtar. Andre prøver å symje.

I 2015 fortalde Dagbladet om «Våtdraktmysteriet» etter at restane av eit menneske skylde i land på den vêrharde kysten på Lista.

Tilfeldigvis vart det gjort eit nesten identisk våtdrakt-funn i Nederland på same tid.

Ved å gå opp spor i Libanon, Syria og Calais greidde Dagbladet å finne identiteten til to unge gutar som vart skilt av havstraumane, men som drøymde om det same: Ei anna framtid.

I 2021 vart kroppen til ein liten gut funnen på Karmøy. Undersøkingar viste at det var 15 månader gamle Artin.

Året er 1623 og den britiske poeten John Donne er alvorleg sjuk.

Gjennom vindauget høyrer han kyrkjeklokkene som akkompagnerer eit nytt gravfølgje. Det er då dei berømte formuleringane kjem til han:

Ingen menneske er ei øy, heil og udelt i seg sjølv.

Kvart menneske er eit stykke fastland, ein del av det heile.

Gå derfor aldri ut for å spørje: Kven ringjer klokkene for?

Klokkene ringjer for deg.

– Nye metodar skyv på grensa for kva som er mogleg

– At ein person blir gravlagd som ukjent betyr ikkje at politiet gir opp å finne ut kven det er, seier Jonas Fabritius Christoffersen i Kripos.

Han viser til at det kan komme nye opplysningar som kan sjekkast, og at prøver og mindre knokkelfunn derfor blir oppbevart med tanke på framtidige undersøkingar.

Frå 2027 gjer det såkalla Prüm-samarbeidet at det blir lettare for politiet å gjere søk i utanlandske register.

– I medisinen blir det jobba iherdig med å ta i bruk kunstig intelligens for å samanlikne røntgen og CT-bilete, men dette krev at ein har bilete å samanlikne med, seier overlege i rettsmedisin, Arne Stray-Pedersen.

Torleiv Ole Rognum leidde koordineringa av arbeidet til rettsmedisinarane etter 22. juli-terroren, og har tidlegare jobba med å identifisere kroppar etter Scandinavian Star-ulykka i 1990 og tsunamien i 2004.

Alt saman med det nye testamentet på brystlomma.

Han seier nye teknologiske metodar skyv på grensa for kva som er mogleg, mellom anna er det gjort framsteg innanfor analysar av fingeravtrykk.

Eit anna døme er ein ny sekvenseringsbasert DNA-metode som går ut på å samanlikne ein utvida DNA-profil frå eit biologisk spor i ei straffesak med slektsgranskingsdatabasar med DNA-opplysningar.

Han viser også til forsterka politisamarbeid gjennom Interpol.

– Søk i den internasjonale sakna-databasen blir truleg stadig betre.

Kva er i eit namn?

Kan hende får også «Solund-mannen» att sitt verkelege namn til slutt.