NRK-ekspert pustar letta ut – meiner skadde Klæbo er i rute til vinteren

– Viss han ikkje har nokon kjenningar frå skaden, kan vi puste letta ut. For då er han i rute til vinteren, seier NRK-ekspert Torgeir Bjørn.

Han kommenterte Johannes Høsflot Klæbos to startar i Toppidrettsveka: 54 kilometer klassisk på Hitra og 15 kilometer fristil i Granåsen. Han meiner at skistjerna kan ha fått svar på det viktigaste før han skal prikke inn vinterforma, nemleg at han kan belaste kroppen som normalt.

– Han var lenge med i teten utan at han tok sjansen på fråspark i motbakkane i langløpet. Endå betre svar fekk han på 15-kilometeren i VM-anlegget i Granåsen. Han avslutta raskt og gjekk nesten ti sekund raskare enn Didrik Tønseth på den siste kilometeren, og han såg normal ut i gåinga, seier Bjørn.

Tønseth var raskast i 15 kilometer fristil i Granåsen. Klæbo var inne som nummer seks, 55 sekund bak landslagskollegaen.

– No går det an å puste letta ut. Vi ser at han kan belaste kroppen.

Rett til USA

Allereie måndag dreg Klæbo saman med managerpappa Haakon til USA for å køyre eige treningsopplegg før sesongstarten på Beitostølen 18. november. Han håpar på kortsiktig gevinst allereie i VM-et i vinter i Planica, men gjer det mest med tanke på langsiktig vinning i VM på heimebane i 2025.

Rulleskiløpet på søndag gjekk på VM-stadion i Granåsen.

– Det er ein langsiktig plan med tanke på det som skal skje her i 2025. Desse løypene er tunge, så då treng ein den kapasiteten ein kan få, seier Klæbo til NRK.

Han slit framleis med plager på baksida av låret og kan enno ikkje springe eller halde «Klæbo-klyvet» på den måten han skulle ønske. Sjølv om han ikkje er heilt frisk, set han kursen mot høgda i USA.

– Dette har vore ein plan sidan eg var yngre. Eg valte å ikkje dra til høgda då eg var 18, fordi eg følte at eg måtte tole å trene 1000 timar årleg først. No toler ein det og då er neste steg høgd. Det har vore ein del av ein større plan.

– Høydebiten er ein del av ein langsiktig plan som forhåpentleg gjev resultat med ein gong, seier Klæbo, som satsar på å nærme seg 60 døgn i tynnare luft før verdsmeisterskapen i Slovenia i februar.

Trenaren: – Ikkje eg som har bestemt

Sprinttrenar Arild Monsen forklarer at det først og fremst er eit ønske frå Klæbo sjølv å dra til høgda for å førebu seg.

– Han har jo lyst til å prøve eit opplegg som kulminerer her i 2025, der han har mange høgdedøgn i forkant. Han har bestemt det. Det er ikkje eg som har bestemt det, men det er heilt alright at han gjer det han har tru på, seier Monsen.

– Han vil køyre det og har fått lov til det, i staden for å følgje landslaget. Det er heilt greit. Han reiser i morgon og skal ha eit nytt opphald i oktober og inn i november, før han blir med resten av gjengen.

Monsen og morfar Kåre Høsflot følgjer opp treninga frå Europa. Dialogen vil i hovudsak gå føre seg via telefon, men trenaren meiner avstanden neppe byr på dei heilt store utfordringane:

– Han er jo litt skadd, så det er ikkje så vanskeleg å leggje opp treninga. Han kan ikkje springe. Alt av raude økter er litt rulleski, seier Monsen.

Raude økter karakteriserer dei som blir gjennomførte med høg intensitet, altså dei treningane som belastar kroppen hardast.

– Det blir ein roleg periode i starten, så blir det å kaste inn på eit par «pusteøkter» i veka og det blir på rulleski.

NRK-ekspert: – Sikker modell

Torgeir Bjørn meiner eit kjenneteikn for dei beste utøvarane er at er «utolmodige på kort sikt og tolmodige på lang sikt». Han rosar den raude tråden i treningsopplegget til Klæbo og støtteapparatet.

– Det er heilt klart at Klæbo saman med morfaren og kanskje Monsen har ein tydeleg plan på korleis dei skal utvikle seg stegvis. Først få på plass store nok treningsdosar. Når det er gjort, altså 1000 timar, så legg ein til systematisk høgdetrening, seier Bjørn – og legg til:

– Det viser at han er dedikert. Han gjer jo det han meiner er det beste, sjølv om det er å liggje ein månad i USA no.

Bjørn trekkjer parallellar til korleis Jakob Ingebrigtsen legg opp treninga si og øktene sine: Masse tid i høgda, for så å konkurrere og gjennomføre nokre hardøkter i låglandet.

– Det er ein sikker modell, etter mi meining.

For å stille best mogleg til sesongstart på Beitostølen og, endå viktigare, VM i Planica meiner han det er to ting som gjeld:

– Det viktigaste er at han ikkje blir hemma av skaden, og at han i løpet av hausten og forvinteren får nok harde økter – både muskulært og uthaldsmessig – i låglandet.