Nordmenn «invaderer» tyrkisk fotball: – Ein blir forguda

– Eg meiner Noreg skal vere stolte av det, for det er ei tillitserklæring frå Tyrkia. Det kjem berre til å bli fleire nordmenn her i framtida, seier Zlatko Tripic, som speler for Göztepe.

Det siste året har såpass mange som ti spelarar med norsk pass meldt overgang til tyrkisk fotball. Åtte av desse speler på øvste nivå.

Sterkt ønskte av tyrkiske klubbar

Tripic melde sjølv overgang til Göztepe for eit drygt år sidan, etter at kontrakten hans med Viking gjekk ut.

– Det har vore veldig bra. Eg spelt mykje og skåra nokre av dei beste måla eg har skåra i karrieren min, seier han.

Han trur norske spelarar har eit godt rykte i Tyrkia.

– Heile klubben, teamet, trenaren og sportsdirektøren ønskjer deg sterkt. Eg snakka med Bytyqi som opplevde det same. Han seier at han aldri har følt seg så ønskt av ein klubb, seier han.

– Sjukaste kjensla

Men mannen mange trekkjer fram som den som starta heile den norske bølgja, er landslagsspelar Martin Linnes

– Den siste tida har det jo eksplodert, for dei verdset hardtarbeidende og lojale spelarar, seier Linnes til NRK.

Den norske backen har verkeleg funne seg til rette i Istanbul, sjølv om han var ute av troppen i fire månader.

No er han inne i varmen igjen, og speler jamt og trutt for toppklubben. Han meiner lidenskapen frå alle involverte er noko av forskjellen frå Noreg og Tyrkia.

– Ein føler seg spesiell, på ein måte. Det kjennest som fotball er det viktigaste i heile verda her nede, seier Linnes.

Men noko av det beste ved å spele i ein tyrkisk toppklubb, er trykt på ein fullsett tribune i Istanbul.

– Det er den sjukaste kjensla eg har opplevd nokosinne. Ein føler ein kan flyge og kjenner på krefter som ein ikkje har kjent på før. Det er noko heilt eige ved det, fortel han.

– Dei er fanatiske

Imad El Hammichi, som er agent for Tyrkia-proff Zymer Bytyqi, fortel at interessa frå tyrkiske klubbar var stor.

– Dei er kjensleladd folkeslag og tek val basert på kjensler. Samtidig så er dei ubesluttsomme i vala dei gjer, seier El Hammichi til NRK.

Han trur, som mange andre, at det berre kjem fleire og fleire nordmenn til tyrkisk fotball.

– Tyrkarane er veldig ivrige. Eg får hundrevis av førespurnader frå agentar og klubbar, så ein merkar eit stort trykk rundt norske spelarar, fortel agenten.

Morten Gamst Pedersen var i si tid òg ein del av tyrkisk fotball. Han drog frå Blackburn til Karabükspor i 2013 og vart der i eitt år.

– Eg hugsar det på både godt og vondt. Det var ei spennande utfordring i eit land med ein fotballkultur som er heilt ekstrem. Dei er fanatiske på dei områda, seier «Gamsten», og utdjupar:

– Dei elskar deg når du kjem, og du får eit heilt anna trykk i kvardagen. Ein blir forguda i enkelte område. Til dømes når ein står i kø i matbutikken som vanleg, men så ber dei deg om å gå fremst i køen, seier han.

Politisk uro

Men det har skjedd mykje politisk sett i Tyrkia. President Erdogan har sidan kuppforsøket i 2016 stramma inn grunnlova. Kommentator i Bergens Tidende og Tyrkia-ekspert Morten Myksvoll fortel at det er rolegare tider i Tyrkia no, men dersom ein demonstrerer blir ein arrestert. Dessutan er det ei økonomisk krise i landet.

Men det at fotballspelarar frå andre land i Europa dreg til tyrkisk fotball ser han ikkje på som særleg problematisk.

– Eg trur det er fornuftig med opne grenser til Tyrkia. At spelarar dreg dit kan vere med på å halde Tyrkia i den europeiske folden. Å støyte dei frå oss er ikkje vegen å gå. Men viss fotballspelarar ikkje vil til Tyrkia, kan eg forstå det òg, seier Myksvoll til NRK.