Hovudet er blitt hennar verste fiende: – Trur ikkje at eg betyr noko

NRK møter hopparen etter ein ny dag med treningshopping i Planica. Så langt har konkurransane late vente på seg, etter å ha blitt vraka til normalbakken, lagkonkurransen og den blanda lagkonkurransen.

Trenar Christian Meyer kom med gledelege ord etter økta, men responsen var nedslåande.

«Kanskje ein vakker dag», sa Opseth tørt.

Det er ikkje lett å vere idrettsutøvar når ein ikkje har trua på seg sjølv.

Opseth er eit kjenslemenneske, ein grublar og ein perfeksjonist, men no har dei trekka gjort hovudet bekmørkt.

– Eg trur ikkje at eg betyr noko, for resultata mine er dårlege, seier Opseth opent til NRK.

Ho må stoppe opp. No fossar tårene.

Den siste veka har Opseth sove fem timar om natta.

– Eg skulle ynskje det fanst ein brytar eg kunne trykke på, så eg fekk litt fred og ro til å slappe av. Hovudet går på høggir og eg har omtrent ikkje sove sidan eg kom ned hit, seier ho.

Tankespinnet gir ho angst, men eit håp held ho frå å reise heim og avslutte sesongen.

Slit med sjølvkjensla

Tankane starta for alvor etter verdscuprennet i Japan i januar. Då hadde sesongen vore full av svingingar, og ho måtte ta ein pust i bakken for å prøve å kome tilbake på rett spor.

Målet før sesongen var trass alt å bli meir stabil.

– Eg gjekk berre og stampa i min eigen skit, og hadde mest lyst til å stoppe og kutte sesongen, seier ho.

Ho er nedbroten, og usikker på om ho bør vere i VM i det heile teke.

– Eg har spurt meg sjølv titusenvis av gonger kvifor eg er her. For tre veker sidan gjekk eg og frykta at dette kom til å skje, og så skjer det, fortel Opseth, og legg til:

– Eg hadde ikkje noko lyst å reise hit.

Ho er enormt streng mot seg sjølv. Heile livet har ho sett ekstremt høge mål.

– Eg er ikkje noko god til å prate meg sjølv opp, og spesielt når det går dårleg, er eg veldig god til å prate meg sjølv ned, seier Opseth og legg til.

– Det er den verste fienden eg har. Eg står ofte i vegen for meg sjølv, for eg har lyst til å gjere kvar minste detalj perfekt.

I tillegg klarar ho ikkje å halde kjenslene i sjakk, og ho får dårleg samvit av å vere i dårleg humør. Det er jo ikkje slik ho vil vere overfor lagvenninnene.

– Eg får berre ikkje til å skjule det, og det gjer det enda verre, seier ho.

Viktig lærdom

Tida heime før VM hjelpte på å lette hovudet. Ho gav seg sjølv arbeidsro og tid til å gjere det som gav henne energi. På den tida forstod ho ein viktig del av seg sjølv.

– Det er ein barriere for meg, å prate ut. Aller helst vil eg stenge alle ute og lukke meg sjølv i eige hovud når eg møter motgang. Men når alt kjem til alt, er det betre for meg og dei rundt meg viss vi faktisk pratar om det, seier Opseth.

Uendelege samtalar med trenarar og mentaltrenar Anders Meland har gitt ho teknikkar for å slappe av.

– Eg må akseptere at tankane kjem, og ikkje aktivt gå inn for å endre dei. Men eg veit ikkje kor mange gonger dei har fortalt meg dei siste dagane at eg er verdt noko, og at eg er ein viktig del av laget, seier ho.

Mellom anna har ho fått beskjed om å rette fokus mot ting som kan stele merksemda, slik at ho får litt fri.

– Det kan vere å tenke korleis bindingane er sett saman på toppen, eller å analysere det treet der borte, forklarer ho og peikar.

Ein tanke motiverer

Opseth avkreftar at ho er utbrent på noko vis, sjølv om det er lite frå idretten som gir ho energi for tida.

– Det er det som er mest frustrerande. Eigentleg så føler eg at kroppen er klar til å hoppe bra på ski. Beina kjennest fine ut, kroppen kjennest fine ut, det er berre hovudet som klussar til det meste for meg, seier ho.

– Er du redd for at det aldri kjem til å losne?

– Eg er ganske sikker på at det berre er ein periode. Det offensive eg har vist i storbakken tidlegare, den gjer noko med meg som eg slit med å setje ord på. Den tenner ein gnist i meg, og derfor trur eg at eg finn ein løysning på dette, seier Opseth, og held fram:

– Det er den som gjer at eg er her framleis, det vesle håpet i enden av tunnelen.

Største faren

Mentaltrenar Anders Meland forklarer at det er normalt at idrettsutøvarar knyt sjølvtillit opp mot prestasjon, og at den naturlege reaksjonen er å bli skuffa og nedstemt, for å så byrje å tvile.

– Om ein går lenge med slike tankar, kan ein etter kvart lure på om ein er god nok som menneske, eller om folk er glad i meg sjølv om eg ikkje presterer, seier Meland til NRK.

Ein viktig triks han har for å handtere tankane, er rett og slett å akseptere at dei kjem.

– Det første er å ikkje komme ut av det. Dette er naturleg å kjenne på, og ein bør prøve å setje ord på det. Så anbefaler eg å ikkje marinere seg i tankane, men reflektere med høg kvalitet, seier Meland.

Det ein absolutt ikkje bør gjere, er å ta store val i tunge periodar.

– Ein treng ikkje å flytte på alle steinar. Faren er at du byrjar å endre på ting som er i orden. Det er ikkje når du har det som verst at du skal vurdere om du skal avslutte eit parforhold eller ein idrettskarriere, seier han.

Landslagstrenar Christian Meyer er ikkje i tvil om at denne perioden vil gjere Opseth sterkare.

– Eg trur at ho kjem til å bli betre i VM i Trondheim, som ein følge av dette. Og så kan ho få seg ein opptur på slutten av meisterskapet. Det er ikkje mykje som skal til, og då er humøret på plass att, seier Meyer til NRK.

Tysdag skal Opseth hoppe kvalifisering til storbakkerennet i VM kl. 18.30. Det kan du sjå på NRK eller i NRK TV.