Ei vase og ein rekkverkstopp – så kunne Liverpool juble

Aprildagen var varm, men stemninga i byen ved Mersey-elvas utløp var på kokepunktet denne vårdagen i 1964.

Liverpool tok imot Arsenal på Anfield, og visste at med siger ville klubben sikre sitt første ligameisterskap på 17 år.

Nesten halvparten av dei åra hadde dei kava rundt nede i 2. divisjon. Hungeren etter suksess var derfor enorm, mildt sagt. Å seie at stemninga i den raude delen av byen var elektrisk, er iallfall ikkje å overdrive.

Dette er ein hunger Liverpool-supporterar har kjent på igjen dei siste åra, etter å ha gått 30 år utan ein ligatittel på Anfield. Ei rekkje som denne sesongen blei brote.

Den gongen var det berre eitt lite aber: Ligapokalen skulle ikkje bli delt ut. Reglane på den tid kravde at dersom pokalen skulle vere på plass på stadion til utdeling, måtte meisterskapet vere sikra før kampen. Og dette var siste heimekampen for sesongen.

I år er aberet eit anna. Etter at Manchester City avga poeng mot Chelsea på torsdag kveld er det ikkje lenger mogleg for dei å hente inn leiinga den suverene ligaleiar Liverpool har opparbeida seg. Og denne sesongen vil Liverpool få tildelt den faktiske ligapokalen, men utan publikum til stades.

Mammas vase

Det var for gale, meinte brørne Terry og Teddy Curlett, glødande Liverpool-supporterar og like entusiastiske som alle andre med utsikt til ligatriumf.

Det var på Anfield den store augneblinken ville bli, med 50.000 tilskodarar i himmelsk ekstase, og med spelarane i æresrunde.

Men altså utan noko trofé å vise fram.

Terry og Teddy tok saka i eigne hender. Ei av mammas vaser blei knabba. Vasa hadde form og storleik som ligapokalen. Ho blei måla i raudt og kvitt, og pålimt avisutklipp av spelarane.

Som lokk på pokalen kappa dei toppen av ein av stolpane på gelenderet i loftstrappa.

– Alle pokalar hadde lokk, så det måtte denne også ha. Og det passa perfekt, seier Terrys son Franny Curlett til Four-Four-Two, som fortalde denne historia først.

• Les kommentaren: Sjelden kan en ligatittel ha smakt bedre

Positiv manager

Då var pokalen klar til kampen. Men korleis kunne han brukast?

Brørne gjekk rett på sak og skreiv brev til manager Bill Shankly med spørsmål om akkurat det.

Shankly hadde overteke som manager fire og eit halvt år tidlegare, då Liverpool var nummer åtte i 2. divisjon. Våren 1962 rykka Liverpool opp i 1. divisjon – dagens Premier League.

To sesongar etterpå var Shankly i ferd med å fullføre suksessen: Liverpool heilt til topps i ligaen. Det mangla berre siger over Arsenal i siste heimekamp for å bli ligameister for første gong sidan 1947.

At det var byrival Everton som måtte gje ligatrofeet frå seg, la ikkje akkurat nokon dempar på forventningane.

Shankly tok seg godt av fansen, og svara stort sett personleg på alle brev han fekk. Han visste godt kva klubben og fotballen betydde for fansen og byen. Terry og Teddy fekk eit personleg og svært positivt svar.

«Pokalen var falsk, men champagnen var ekte»

Shankly blei oppglødd over Curlett-brørne sin «pokal». Han inviterte dei som gjester på kampen og bad dei ta pokalen med seg.

Dagen blei minst like stor som Terry og Teddy og alle på tribunane hadde håpa. Liverpool spela på sitt aller beste, tok leiinga etter berre sju minutt, og såg seg aldri tilbake.

Arsenal blei knust 5–0. Ligameisterskapet var i boks.

Med det same kampen var slutt, fekk spelarane den heimelaga pokalen, slik Shankly hadde gitt beskjed om. Festen kunne ta til.

Dei dansa rundt bana med pokalen i hendene framfor eit ekstatisk jublande publikum. Kaptein Ron Yeats sprang fram og tilbake framfor The Kop og vifta med den farga og påklistra vasa, minst like ivrig som om pokalen hadde vore ekte.

Dei to brørne som stod i fremste rekkje og såg spelarane juble hemningslaust med mammas vase, kunne knapt førestille seg kva som skjedde.

Seinare blei dei inviterte inn i garderoben til spelarane.

– Det var mykje meir enn ein draum som blei verkeleg, seier Franny Curlett.

Vekk i over 40 år

Men historia sluttar ikkje der. Liverpool vann ligaen på nytt berre to år seinare Den heimelaga pokalen blei igjen brukt då Liverpool sikra meisterskapet med 2–1 over Chelsea i siste heimekamp.

Så blei pokalen borte. Det blei også namna på dei som laga pokalen. Det skulle gå meir enn fire tiår før han dukka opp igjen.

Kurator ved Liverpool FCs museum, Stephen Done, fortel til NRK at alle la merke til at det ikkje var den originale pokalen spelarane sprang rundt med, men at ingen la særleg vekt på det den gongen.

– Pokalen var falsk, men champagnen var ekte, skreiv Liverpool Echo i sin reportasje frå feiringa.

Det viktigaste var at det fanst ei erstatning slik at spelarane hadde noko å vise fram under jubelen, og å bli fotografert med i garderoben etterpå, fortel Done.

Han blei tilknytt museet i 1997, og eitt av hans mål var å finne ut om pokalen framleis eksisterte, og eventuelt få den til museet.

– Eg visste ikkje om pokalen var i privat eige nokon stad, om han stod i ein pub, eller rett og slett var knust, fortalde Done til Four-Four-Two.

Han sette i gang omfattande leiting, men greidde ikkje å finne pokalen.

Avgjerande familieprat

Då var det Franny Curlett dukka opp.

Det viste seg at Terry hadde venta tolmodig på Anfield etter Chelsea-kampen i 1966, til det meste av ståket hadde lagt seg. Då fekk han pokalen tilbake og tok han med seg heim.

Terry ville ta vare på trofeet. Derfor plasserte han det på loftet, med tanke på å ta det fram igjen berre ved spesielle høve. Men det skjedde aldri, utanom til bruk i eitt og anna familiebilete.

Terry døydde i 1995, og det blei Franny som arva pokalen. Franny sjølv opplevde ikkje den store dagen på Anfield, han var fødd elleve år seinare.

Men det skulle framleis gå fleire år før han kom fram til at historia bak trofeet var for viktig til at pokalen skulle gøymast bort på eit loft. Det var ein familieprat som gjorde utslaget.

– Mor mi og eg sat ein dag og snakka om det, og fann ut at det var på tide å gjere noko. Dagen etter ringde eg til klubbmuseet, seier Franny Curlett.

Blei stum då han fekk telefonen

Stephen Done fekk knapt fram eit ord då han tok telefonen og forstod kva det gjaldt. Han hadde gitt opp å finne pokalen.

– Eg trudde linja var broten, ler Franny. – Men Stephen var der. Han blei berre stum.

Derfor er pokalen på LFC-museet den dag i dag.

– For meg er den like verdfull og viktig som alle dei andre trofea vi har, seier Stephen Done.

Det var Done som sette namnet på pokalen, The Curlett Cup.

– Eg syntest det var på sin plass at dei skulle få denne æra, seier Done.

Den gongen blei ikkje Liverpool krona til seriemeister før i sesongens siste heimekamp. Dette står i sterk kontrast til årets sesong, der Liverpool allereie sju serierundar før slutt har sikra seg tittelen. Aldri før har eit lag i Premier League blitt seriemeister så tidleg.

For raudtrøyene gjenstår det tre kampar på Anfield, der dei kan løfte troféet. Vel og merke vil dette skje utan publikum til stades.

Men hadde dei vore like overlegne i 1964 som dei har vore i år, hadde ikkje mammas vase enda opp på LFC-museet.

Dei raude og kvite fargane er litt falma, det same er blekket som blei brukt då nokre av spelarane signerte pokalen.

Men historia om brørne som redda den store dagen med mammas vase, falmar ikkje.

PS: Den ekte ligapokalen blei aldri overrekt Liverpool framfor fansen. Ligapresidenten ville ikkje dele den ut på ein bortekamp, ifølgje eit oppslag i lokalavisa Liverpool Echo. Overrekkinga skjedde enkelt ved ei tilstelling i klubbens regi nokre dagar etter Arsenal-kampen. På tilstellinga fekk kaptein Ron Yeats overlevert pokalen frå sin kollega Roy Vernon hos byrival og avtroppande ligameister Everton.