Meiner Bjørn Tore døde etter feilbehandling: – Dei har tatt livet av ham

– Bjørn Tore var glad i livet. Vi trudde at det her skulle gå bra, seier sambuar Britt Rosenvinge.

Slik gjekk det ikkje. Bjørn Tore Blomquist døde i november 2019. Han var kreftsjuk og gjekk til behandling ved Sjukehuset Telemark.

I etterkant klaga sambuaren sjukehuset inn for feilbehandling og dårleg oppfølging.

– Ein følte at ein stod aleine. Når vi ringde med eit spørsmål, så fekk han aldri svar. Det einaste dei sa, var at «dette er ikkje min pasient», seier Rosenvinge.

Blomquist fekk cellegift på sjukehuset kort tid før han døde, sjølv om prøvene viste at han hadde mykje betennelse i kroppen.

Det viste seg at han hadde lungebetennelse, og med cellegiftbehandling på toppen klarte ikkje kroppen meir.

– Dei har tatt livet av ham, seier sambuaren.

Fatalt

Ho får støtte av Lungekreftforeningen, som har skrive om saka i sitt medlemsblad.

Dei reagerer sterkt på at Blomquist fekk cellegift når han hadde ein CRP på 300. Hos friske menneske skal ei slik måling ligge på under fem.

– Det er fatalt å gje cellegift til nokon som har ein så høy CRP. Ein kan nesten ikkje tru det, seier Cecilie Bråthen, leiar i Lungekreftforeningen.

Statsforvaltaren i Vestfold og Telemark har konkludert med at behandlinga frå Sjukehuset Telemark var uforsvarleg.

Tilsynssaka blei avslutta i desember og klinikksjefen seier dei tek konklusjonen til etterretning.

– Dei spesialistane som valde å gje denne cellegiftbehandlinga, meinte det var riktig å gje den, trass i at det var ein mistanke om ein underliggande infeksjon, seier Per Urdahl, klinikksjef Sjukehuset Telemark.

– Vi er usikre på om det eigentleg har hatt noko å seie for utfallet her.

Beklagar

Ifølgje Statsforvaltaren var også oppfølginga av Blomquist for dårleg.

– Pasienten fekk ikkje den kontinuiteten i oppfølginga som eg synest han fortener. Det beklagar vi veldig, seier Urdahl.

Klinikksjefen seier tilbodet til kreftpasientane har blitt mykje betre. Han peikar på at dei har tilsett fleire kreftlegar og auka kompetansen.

Men Lungekreftforeningen fryktar at det er variasjon i kreftilbodet ved dei ulike sjukehusa i Noreg.

– Ein blir jo engsteleg for at dette ikkje er et enkelttilfelle og at dette er noko som skjer fleire stader, seier Bråthen.

Britt Rosenvinge håper deira historie kan hjelpe andre.

– Vi visste at han ikkje hadde lang tid igjen. Men dei dagane vi hadde betydde så utruleg mykje, seier ho.