Politiforskar om kvinnedominans: – Det må ikkje gå for langt

– Det er like problematisk om det blir for få menn, som det er om det er for få kvinner, seier Nina Jon.

Ho er førsteamanuensis og studieleiar på Politihøgskolen og har mellom anna forska på maskulinitet, politikultur og likestilling i politiet.

Nyleg skreiv NRK at kvinnene dominerer på politiutdanninga.

I årets studentkull er 6 av 10 politistudentar kvinner. På Politihøgskolen i Oslo, der karaktersnittet er høgast, er 7 av 10 studentar kvinner.

– I likestillingsarbeid blir ei 60/40-fordeling rekna som kjønnsbalanse, så det er heilt fint, men det må ikkje gå for langt, seier Jon til NRK.

«No bør det halde»

Sidan 2019 har kvinnene vore i fleirtal på politiutdanninga.

– Det er flott, sa rektor Nina Skarpenes og kalla utviklinga gledeleg.

– I hundre år har mennene vore i fleirtal, uttalte Skarpenes til NRK.

Nina Jon meiner utviklinga så langt er gledeleg, men meiner det er viktig å følgje med slik at «vi ikkje ender med motsett problem».

– Likestilling og mangfald er viktig, og breidde er bra, men det er også viktig at det ikkje bikkar motsett veg. Det kan ikkje bli kvinnedominans heller, seier Nina Jon.

– Det er framleis flest menn i etaten, spesielt i operative stillingar, så det vil vel ta mange år med kvinnedominans på Politihøgskolen før det eventuelt blir ein realitet?

– Auken har vore så bratt at ein kanskje bør tenkje: «No bør det halde», svarer Nina Jon.

– Ei skeivare fordeling enn 60/40 bør vi ikkje ha. Då er det ikkje lenger balanse. Men det er ikkje fordi eg er redd for eit fysisk svakt politi. Kvinnene er sterke nok.

• Les også: Framleis ingen kvinner i Beredskapstroppen

Politileiar ut mot kommentarfeltet

Torgeir Lindstad er seksjonsleiar i Oslo politidistrikt, og har ansvar for innsatsleiarane og utrykkingseininga (UEH), som har særskilt ansvar for skarpe politioppdrag.

Han ønskjer fleire kvinner til seksjonen han leiar, for der jobbar det nesten 90 prosent menn.

Kjønnsbalansen i patruljebilane, spesielt i dei skarpaste delane av politiet, er dårlegare enn elles i politiet.

– Samansette patruljar med kvinner og menn løyser 99 prosent av oppdraga. Det meste av det vi driv med kan løysast med god kommunikasjon. Politiet er best om vi har både kvinner og menn, unge og gamle, med forskjellig bakgrunn og hudfarge, seier Lindstad.

Fleire har kommentert NRKs sak om kvinnedominansen på politiutdanninga på sosiale medium.

Dette slår Lindstad tilbake mot.

– Av og til kan vi møte ein fysisk overlegen mann under ein arrestasjon. Det kan vere kvinner er underlegne i den situasjonen, men det kan også vere menn som er det, seier Lindstad og forklarer at politiet har fleire ulike verkemiddel dei kan ta i bruk.

– Både politikvinner og politimenn har gode føresetnader for å løyse polititaktiske oppdrag. Enkelte oppdrag blir løyst best av små menn, andre oppdrag av store menn. Andre gonger er det ein fordel å vere kvinne, seier Lindstad og legg til:

– Det er mangfaldet som er bra. Ei god blanding av begge kjønn er det beste. Det blir betre trivsel med mangfald og vi presterer betre, seier seksjonsleiaren.

– Er det noko negativt med kvinnedominansen på Politihøgskolen?

– Det bør nok ikkje vare over tid, men akkurat no er det framleis stor overrepresentasjon av menn i patruljetenesta. Eg håpar det vil jamne seg ut med åra.

Les vidare:

– Meir enn sterke nok

Førsteamanuensis Nina Jon er samd. Ho har forska på utfordringar knytt til rekruttering av kvinneleg innsatspersonell i politiet.

Jon meiner kvinnene som jobbar operativt er overkvalifiserte.

– Det er mange politikvinner som har ei førestilling om at dei er fysisk svakare enn menn. Desse kvinnene er meir enn sterke nok. Dei slår ikkje dei sterkaste mennene i konkurransar, seier Jon.

– Men dei kjem heller ikkje alltid på sisteplass. Dei er ikkje sterkast, men dei er heller ikkje svakast, forklarer Jon vidare.

Ho meiner det er eit problem at ikkje fleire kvinner jobbar operativt. Jon trur mange politikvinner ikkje tek sjansen og søkjer seg til operative einingar som UEH, nettopp fordi dei trur dei er svake.

– Det er fysiske opptakskrav. Dei som består dei er sterke nok, seier Jon.

Les vidare: