Jim (21) forlét fiskeoppdrett og blei verdsstjerne på eitt år

Året etter at han slutta på oppdrettsanlegget har han tent 1,3 millionar kroner, mest i dei aller siste månadene.

– Eg var god i spel, men tenkte ikkje over at eg skulle bli profesjonell spelar. Den draumen hadde eg ikkje. Men så kom PUBG, og då skjedde det berre, seier han.

For halvtanna år sidan var han mest oppteken av det same som dei fleste andre: Studere, få seg ein skikkeleg jobb, og alt slikt.

«Dritspel»

Eliassen meinte til og med at PUBG var eit dritspel då han fekk kjennskap til det. Men så kjøpte ein av kameratane spelet, og dei tok til å spele.

Etter å ha spelt fleire turneringar online, blei Eliassen kjend med andre spelarar som inviterte han med på laget Penta. Så fekk Penta ein invitasjon til storturneringa IEM Oakland, kor det var over ein million kronar i premiepenger.

– Der gjekk det ikkje så bra, berre ein 17.-plass. Men deretter blei eg kontakta av Team Liquid, seier han.

Team Liquid er blant dei aller største og mest kjende laga i esport internasjonalt.

Før turen til Oakland i California hadde ikkje 19-åringen vore i utlandet, anna enn på nokre handleturar over svenskegrensa. Turen til den amerikanske vestkysten var første gongen han sat i eit fly.

Etterpå har han vore i rampelyset det meste av tida.

– Går det ut over det sosiale?

– Ja, eg har mista mykje familietid og kjærestetid. Venene mine har eg vel ikkje mista, men eg har ikkje akkurat hatt god tid til å vere saman med dei heller.

Må kanskje flytte til utlandet

Jeemzz' kvardag går stort sett på å stå opp saman med kjærasten, gjere unna den pålagde streaminga medan ho er på jobb. Og om kvelden er det trening med laget dei fleste dagane.

– Treninga går stort sett ut på å ha ein variert taktikk og spelestil. Og vi prøver heile tida å betre kommunikasjonsivået, seier han.

Sjølv er han redd han må flytte til utlandet snart.

– Om eit år trur eg det er starta ein ny pro-liga i PUBG. Eg har høyrt at alle som skal spele på laget er, må flytte saman og bu i same leilighet, seier han.

Mora var ikkje vidare begeistra då han slutta i jobben og blei spelar på heltid.

– Men så tok pengane til å rulle inn. No forstår ho kor stort det er, og no sit ho og onkel og ser på alle turneringane.

Han blir også attkjend på gata. Og må skrive autografar.

– Det var litt ekkelt til å begynne med, fordi eg har så dårleg handskrift. Men det har kome seg no.