« تو نارویژی نیستی، اینجا چه کار میکنی؟»

مصطفی سنگر دانشجوی رشته معلمی از درامن میگوید، احترام به کوهنسالان چیزی است که من در فرهنگ خود آموخته ام.

او از یکی از چند فرهنگ‌ترین شهر‌های ناروی است جاییکه تقریباً ۳۰ فیصد آن پیشینه مهاجرت دارند.

همچنان بخوانی ما فقط پناهجویان اوکراینی را می پذیریم: - این باید یک شوخی باشد

ظر به نظرسنجی کیفیت زندگی که توسط سازمان احصائیه ناروی که در سال ۲۰۲۳ انجام شد، تقریباً از هر چهار مهاجر یک نفر به علت پیشینه قومی نژادپرستی یا تبعیض را تجربه کرده است.

آیا نژادپرستی را تجربه کرده اید؟ آیا شما یا کسی را می شناسید که راه حلی برای مقابله با نژادپرستی داشته باشد؟ در قسمت نظرات برای ما بنویسید.

مصطفى سنگر(۲۲): "- تو نارویژی نیستی، اینجا چه کار میکنی؟"

مصطفی دانشجوی رشته معلمی میگوید، روی کاغذ من یک نارویژی هستم، مگر با من همانند یک نارویژی رفتار نمیشود.

او در ناروی از والدین کرد تولد و بزرگ شده است.

مصطفی تمام عمر خود را در ناروی زندگی کرده است، اما احساس می کند که با

او هرگز طوری رفتار نشده است که گویا او در واقع "از اینجا" است.

او می گوید که نژادپرستی زیادی را به ویژه در دوران جوانی و عسکری تجربه کرده است. 

- مردی در حدود ۴۰-۵۰ ساله که در نظام کار می کرد، معتقد بود که "خارجی ها" نباید اجازه حضور در آنجا را داشته باشند. مصطفی میگوید، او اظهار داشت که ما واقعاً در آنجا جایی‌ نداریم و عسکری برای مردم سفید پوست است. 

مصطفی میگوید که او فقط برگشت و رفت.

- مصطفی می گوید: من از نوعی نیستم که با افراد کوهنسال بحث کنم، زیرا ما در طول زندگی‌ یاد گرفتیم تا به کوهنسالان احترام بذاریم.

او می گوید که از چنین نظریات هایی دلسرد می شود، اما تعجب نمی کند و به آن عادت کرده است.

پدر و مادر مصطفی کرد هستند. درحالیکه او در ناروی به دنیا آمده است، او میگوید که او هیچگاه احساس نارویژی بودن نکرده است.

عکس: بالشاران کور / ن رک

اکثر خارجی‌ها احساس نمیکنند که بخشی از جامعه اکثریت هستند، مخصوصاً زمانیکه آنها همیشه با طرز فکر هایی که آنها را از بین میبرد روبرو میشوند.

منحیث یک معلم آینده، او امیدوار است بتواند با از خود بیگانگی مقابله کند، معلمی که باعث می شود همه دانش آموزان احساس کنند دیده و شامل می شوند.

- - زمانیکه شما نژادپرستی را تجربه میکنید چه میکنید؟

- بهترین کار برای من این است که جواب ندهم. فقط برگردید و مکان را ترک کنید. این در مورد فقدان دانش نیست. آنها میدانند که چه میگویند، و آنها این کار را برای تحریک میکنند.

انتخاب میکند که سکوت کن

گزارش از تحلیل جامعه پروبا نشان میدهد که تقریباً نصف جوانان که از آنها پرسیده شده بود در دوازده ماه گذشته در معرض نژادپرستی قرار گرفته اند.

بسیاری از جوانان می گویند که آنها انتخاب می کنند آنچه گفته می شود را نادیده بگیرند یا وانمود کنند که اهمیت نمی دهند.

بسیاری از جوانان باور دارند که آنها در مکاتب ناروی در مورد نژادپرستی و تبعیض به اندازه کافی یاد نمیگیرند. آنها نمیدانند که اگر بخواهند نژادپرستی و تبعیض را گزارش دهند به کجا باید مراجعه کنند.

مخصوصاً اطفال و جوانان با پیشینه از افریقا، آسیا و خاورمیانه هستند که در معرض نژادپرستی قرار میگیرند. 

صوفیه اخرمنکو (۱۹): "- آیا شما دختر پوتین هستید؟"

خانواده صوفیه زمانیکه صوفیه کوچک بود از روسیه به شمال ناروی نقل مکان کردند. او میگوید که او در دوره اول نظریات زیادی در مورد نام خانوادگی‌اش دریافت میکرد.

زمانیکه او در صنف ۷ به درامن رفت، از صوفیه چندین بار پرسیده شد که آیا او "دختر پوتین" است.

او احساس میکند که مردم در غیر آن خوب بودند، مگر از زمان جنگ اوکراین او متوجه شده است که طرز فکر مردم نسبت به روس‌ها تغییر کرده است.

از زمانیکه جنگ در اوکراین آغاز شده است، من یک تعداد نظریات دریافت کرده ام، درحالیکه من در مورد چیزی که اتفاق میافتد چیزی برای گفتن ندارم. او میگوید، من سوالاتی مانند "چرا شما اوکراینی‌ها را میکشید؟" دریافت کرده ام.

- – شما در چنین شرایطی چه میکنید؟

- شاید شما باید از خود دفاع کنید، اما در عین حال تغییر نظر مردم بسیار دشوار است. او می‌گوید: ساده‌ترین کار این است که بگذاری و اجازه ندهی که تو را تحت تاثیر قرار دهد.

صوفیه میگوید که بهترین چیز در مورد فرهنگ روسیه غذا، مردم و ذهنیت آن است.

عکس: نیکول کلاتزکا / این آر کی

تصمیم پناهجویان در درامن شهر را به بخش‌های زیادی تقسیم کرد و بحث در مورد اینکه آیا این شهر فراگیر، حذف یا نژادپرستانه است

برای مدت طولانی در رسانه‌های اجتماعی ادامه داشت.

اما با این وجود اظهارات، صوفیه باور دارد که درامن هنوز هم یک شهر فراگیر است.

او میگوید: - من فکر نمیکنم که به چند نفر که انتخاب میکنند در مورد یک چیز احمقانه اظهار نظر کنند باید اجازه داده شود تا از جمعیت به عنوان یک کل نمایندگی کنند.

یولاندا بنجارانو (۵۰): - من زمانیکه با زندگی کاری نارویژی ملاقات کردم شوکه شدم.

یولاندا بنجارانو یازده سال قبل، بعد از اینکه ازدواج کرد از کولمبیا به ناروی آمد. 

برای او، عمدا به ناروی خوب پیش رفت، اما میگوید که زندگی کاری ناروی بزرگترین شوک برای او بوده است.

– من وقتی به ناروی آمدم تحصیلات عالی داشتم. اما این مهم نبود که من چقدر تحصیل کرده بودم، یافتن یک وظیفه آسان نبود.

یولاندا زمانیکه به ناروی آمد احساس بیگانگی زیادی کرد، اما میگوید که زمانیکه به درامن رفت چیزهای زیادی تغییر کرد.

- در دروبک من هیچ دوست نارویژی نداشتم، اما از زمانیکه من به درامن نقل مکان کردم من دوستان نارویژی پیدا کرده ام.

یولاندا باور دارد که کارفرمایان نارویژی باید برای پذیرش کار خارجی آماده باشند. او باور دارد که بسیاری از مردم چیزهای زیادی برای کمک کردن دارند، اما این فرصت را پیدا نمیکنند.

او خودش در اکتوبر ۲۰۲۱ در انجمن شبکه زنان یاسمین کارآموزی گرفت و در نوامبر ۲۰۲۱ به او پیشنهاد کار در آنجا داده شد.

او باور دارد که شامل شدن در جامعه کلید بیگانگی کمتر است و باور دارد که این چیزی است که کولمبیایی‌ها در آن خوب هستند.

- من فکر میکنم که ما در لبخند زدن و استقبال کردن از همه با آغوش باز خوب هستیم. من تقریباً سه سال در این فروشگاه کار می‌کنم، و هر زمانیکه ما یک مشتری میگیریم من از آنها با یک لبخند بزرگ استقبال میکنم – "سلام، سلام خوش آمدید".

انتونی ماگالانس فاگرمو (۲۶): - من زمانیکه برای یک کار درخواست میدهم از نام خانوادگی نارویژی خود استفاده میکنم

دانشجوی معلمی انتونی یک پدر نارویژی و یک مادر دومینیکایی دارد.

او میگوید که نژادپرستی فاحش را تجربه نکرده است، اما از تبعیض که او بر اساس نام خانوادگی که انتخاب میکند استفاده میکند بسیار آگاه است.

-زمانیکه من برای یک کار درخواست میدهم، من از تخلص نارویژی خود استفاده میکنم نه از اسپانیایی خود. اما اگر من بسکتبال بازی کنم، من از نام خانوادگی اسپانیایی خود در لباس استفاده میکنم تا سخت تر بنظر برسم.

او معتقد است که بسیاری از جوانان چندفرهنگی شاید احساس کنند که فرهنگ ناروی و نارویژی‌ها در مقایسه با آنچه که به آن عادت

کرده‌اند، کمی سرد هستند

.

انتونی میگوید که بهترین چیزی که او در مورد فرهنگ لاتین میداند گرما، عشق و موسیقی است.

- راه اندازی یک مرکز فرهنگی واقعاً خوب برای جوانان، جاییکه شما میتوانید بیلیارد، گیم‌های روی میز و گیم‌های ویدیویی انجام دهید. او میگوید که در کتابخانه آنها یک پلی استیشن داشتند، اما آنها آنرا نیز حذف کرده اند.

او معتقد است که معلمان نیز می توانند در جلوگیری از بیگانگی در میان کودکان و جوانان کمک کنند.

او با لبخند می‌گوید که او خودش می‌خواهد معلمی امن و فراگیر شود که همه کودکان را ببیند ، تنها کودکان خوب را نبیند.

او میگوید: - من احساس میکردم که ما همیشه با شاگردان "خوب" مقایسه میشدیم، از اینرو این یک چیزی است که من منحیث یک معلم

نباید انجام دهم.

احمد ایبت (۲۲): - اگر شما یک شخص باز باشید، شما شامل جامعه میشوید

احمد برای یک سال در ناروی زندگی می‌کند. او اصلاً از کشور چاد است.

احمد میگوید که او در درامن احساس خوش آمدید میکند و توسط شهر خوب استقبال شده است.

- من یک کورس نارویژی رفتم و با بسیاری از مردم آشنا شدم، واقعاً خوب است. من دوستان زیادی از کشورهای مختلف پیدا کرده ام، که به زبان‌های عربی، فرانسوی و اوکراینی صحبت میکنند.

احمد میگوید که او با همصنفان اوکراینی‌اش ماهیگیری کرده است. او زمستان گذشته برای اولین بار اسکی کرد.

او باور دارد که اگر شما یک شخص باز باشید، شما شامل جامعه میشوید.

من از زمانیکه در اکتوبر سال گذشته به ناروی آمدم شامل جامعه شده ام. مردم‌هایی‌ که من ملاقات کرده‌ام بسیار با من مهربان بوده ا‌ند.

احمد می گوید از زمانی که به ناروی آماده است، کمک‌های زیادی دریافت کرده است. او میگوید که رئیس جاییکه او کار میکند به طور خاص فوق العاده خوب است.

- من از او چیزهای زیادی یاد میگیرم، من از ساعت ۱۶-۲۲ با او کار میکنم. رئیس من بسیار مهربان است. من به زبان نارویژی خیلی خوب صحبت نمیکنم، اما او در همه چیز به من کمک میکند. احمد میگوید، او مانند پدر دوم من است.

دیسی الباکووا (۲۰): - آیا شرم نیست که ما در چنین جامعه‌ای زندگی میکنیم که شما باید از آن استفاده کنید؟

دیسی در رشته اقتصاد و مدیریت را در پوهنتون جنوب شرقی ناروی تحصیل کرده است. او می‌گوید که پس از شروع به پوشیدن حجاب، اظهار نظر‌های بد دریافت کرده است. 

- یک قسمت که من خوب به یاد دارم یک مرد مسن بود که گفت "آیا این شرم آور نیست که ما در یک جامعه زندگی میکنیم که شما باید از آن استفاده کنید؟"، و او سپس به حجاب اشاره کرد.

او میگوید که او اذیت شده بود، اما بخاطریکه او در محل کار بود در مورد این اوضاع هیچ کار کرده نمیتوانست .

بعد از اینکه او شروع به پوشیدن حجاب کرد، نظریات بیشتری نسبت به قبل دریافت می‌کند. او میگوید که بیشترین حوادث زمانی رخ داده است که او در محل کار خود می‌باشد.

- وقتی افراد کوهنسال اینگونه نظر میدهند، من فکر نمیکنم که این بخاطر نفرت آنها از من باشد. این شاید بیشتر به علت این باشد که آنها نمیدانند چرا من اینگونه زندگی میکنم. از اینرو اگر ما این دانش را به آنها میدادیم، شاید این کمک میکرد.

او باور دارد که راه حل این است که هم جوان و هم پیر در مورد فرهنگ‌های یکدیگر بیشتر یاد بگیرند.

آیا شما یک سابقه نژادپرستی یا شامل بودن دارید؟ در بخش نظریات به اشتراک بگذارید.