Damene som samlar på julepapir

– Det er ein litt tussete hobby, ler Inger-Karin Starheim.

I mars 2009 sende Norge Rundt ein reportasje om nokre damer i Eid med den litt spesielle hobbyen. På nyåret hadde dei kosa seg med fangsten frå julaftan, og alt blei sett sirleg inn i permar, sortert etter mønster. Og ikkje minst beundra i sofaen etterpå.

Gleda var stor då reporter Harald Kolseth kom inn med ein kasse med brukt papir. Starheim var ei av damene som møtte Norge Rundt-teamet.

– Vi stryk julepapiret på vranga, så blir det skrukkete papiret fint som berre det, fortalde ho den gongen.

Likar gamle norske julepapir

Ni år seinare fortel ho at hobbyen framleis er til stor glede og at damene har jamlege treff.

– Vi er om lag 8–10 som møtast. Vi har det veldig kjekt. Vi har også ei gruppe på Facebook som heiter Julepapirsamlere.

Det heile starta då ho sjølv fekk familie og tok vare på julepapir for å bruke det opp att.

– Men mange var så fine at eg ikkje ville bruke dei. Eg høyrde om Else Os som samla og spurde korleis ho gjorde det. Det var jula 1997. Etter dette har eg fått masse spennande papir frå familie og vener.

Dermed har det blitt mange permar etter kvart.

– Eg har 70 permar, sortert etter mønster. Eg har om lag 20.500 forskjellige motiv. Else har over 27.000.

Inger-Karin har fått vener og kjende til å ta med julepapir frå utlandet. Men dei det er mest stas med, er dei frå barndommen.

– Det er moro med dei gamle norske. Av og til får eg julepapir frå folk som har rydda hos foreldra. Dei gamle papira er kraftigare. Mange er kvite og har mønster i raudt og grønt. Etter kvart kom det fleire fargar og spesielt 70-talet hadde mange artige mønster.

God hjernetrim

Om sjølv om samlinga har blitt enorm i løpet av åra, finn ho enno papir ho ikkje har.

– Det er heilt utruleg kor mange som finns.

– Eg reknar med at du gler deg til julaftan?

– Ja, det gjer eg. Når barnebarna får pakkar, kjem dei bort til meg. Dei spør om eg har det julepapiret. Viss eg seier ja, riv dei av papiret. Har eg det ikkje, pakkar dei fint opp. Dei er godt opplærte, ler ho.

– Du huskar altså kva du har i samlinga?

– Ja, det gjer eg. Det er god hjernetrim.

Og når nyåret kjem, ventar nye gleder. Då skal nemleg julepapir igjen strykast og setjast i permar.

– Eg gler meg til januar. Det er den beste månaden.

• Lyst på meir gull frå arkivet?
• «Parabolikaren» som fekk inn heile verda
• Fekk ikkje fly til Oslo om vinteren
• Hotelleigaren som samlar på skjelpadder
• Laga sigarar av heimedyrka tobakk