– Det verste var eigentleg fram til VM, for då prøvde og prøvde eg, og visste ikkje heilt kva eg skulle forvente. Eg lova meg sjølv at eg skulle prøve å gjere det eg kunne for å komme meg med, men så gjekk ikkje det, fortel Filip Ingebrigtsen til NRK.
Han la ein ny plan, men heller ikkje EM-deltaking i august gjekk. Akillesen var for vond.
– Det har vore seigt og teke veldig lang tid. Det har jo jamt og trutt på ein måte vorte betre, men det har teke lang tid altså, meiner han.
BRAUT: Filip Ingebrigtsens førre løp denne sesongen var 5000 meter under Bislett Games. Då braut han.
Foto: Beate Oma Dahle / NTB– Det blir veldig slitsamt mentalt å gå sånn lenge, legg Sandnes-løparen til.
Comebacket: – Fantastisk
Han har ikkje sprunge med piggsko sidan meisterskapen i sommar røyk, men søndag gjorde 29-åringen comeback då han stilte på fem kilometer under Drammen halvmaraton. Det vart ein fjerdeplass, med tida 14.03.
– Det var fantastisk, sjølv om det er tungt når ein må komme litt i gang. Men eg er veldig fornøgd med korleis akillesen var og at eg kan springe smertefritt, fortel Ingebrigtsen.
STJERNE: To glade medaljeutdelarar i Drammen fekk med seg eit bilete med Filip Ingebrigtsen.
Foto: Jann Post / NRKStorebror Henrik var også på plass, ikkje i, men ved løypa.
– Eg ser han manglar ein del reint teknisk i forhold til å verkeleg kunne springe fort. Når Filip er i form så ser det så elegant og estetisk bra ut. I dag manglar han det litt, jobbar litt mot seg sjølv og er litt ueffektiv i steget. Eg trur dette er noko bra å byggje vidare på, fastslår Henrik Ingebrigtsen, som også har fått det meste av konkurransesesongen spolert av skade.
– Prøver å vere smart
Friidrettssesongen syng på siste verset, men Filip Ingebrigtsen håpar å få testa seg i eit par baneløp før han for alvor ser fram mot neste sesong.
– Korleis er motivasjonen?
– Folk må berre passe seg, seier han og gliser.
– Det står ikkje på motivasjonen, men det er klart at ein set meir pris på å vere frisk og skadefri når ein har gått så lenge eg har gjort no, seier Filip.
For også førre sesong vart tøff for utøvaren med både EM-gull frå 2016, og VM-bronse året etter.
– I fjor gjekk rett til helvete med sjukdom heile året, sjølv om eg sprang 3.32 (på 1500 meter) og 7.34 (på 3000 meter), så vart det ingen kraftig sesong. Allmenntilstanden var ekstremt dårleg heile året, forklarer Filip Ingebrigtsen.
NEDTUR: Filip Ingebrigtsen tok seg ikkje vidare frå 1500-kvaliken i OL, i det som var ein trøblete sommar.
Foto: Heiko Junge / NTBVil ikkje vere middelmåtig
I vår og tidleg sommar kjende han seg langt piggare, og treninga gjekk som ho skulle saman med veslebror Jakob. Han trur han veit årsaka til den nye nedturen.
– Totalbelastninga blir høgare enn ho har vore på eit år. Eg prøver å vere smart. Eg blir ikkje yngre med åra, og må ta ein kalkulert risiko. Eg kan ikkje berre gunne på og håpe at det går bra. Eg må vere fornuftig og kjenner eg har vore det heile vegen, men av og til er ein litt uheldig og får noko drit som det. Ein typisk løpeskade, seier han om akillesen.
Også for Henrik sit problemet i hælen, men han meiner det er ein nerve som gjer at han har fått trena langt mindre enn ønsket den siste tida. Likevel er motivasjonen for endå eit år på plass. Eit år der det ikkje berre skal vere Jakob som sikrar familien medaljar.
– Planen er at alle tre stiller til start neste år og er konkurransedyktige, men når vi pushar så hardt vi gjer, så er marginane små og risikoen høg. Vi har ikkje lyst til å sikre inn middelmåtige resultat, seier Henrik Ingebrigtsen.
