Kjende ikkje att turstien: – Eg vart heilt på gråten

Den lune og mystiske granskogen var jamna med jorda. Og dei mjuke skogstiane som hadde fjæra så godt, var gruslagde.

Stien Stina sprang på, ligg på Øverby på Gjøvik. Det er eit populært område ovanfor byen der mange går på tur.

Håkensbakken er samfunnsredaktør i avisa OA, og skreiv ein kommentar etter turen.

– Eg ville skildre mi eiga oppleving, om kor utruleg stussleg det var å komme til dei snauhogde områda, seier ho.

Flatehogst landet rundt

Aldri har skogeigarane i Noreg fått betre betalt for tømmeret sitt enn nå. Og aldri har dei hogd meir.

I mars vart det sett ein historisk prisrekord, og da var også avverkinga i skogen rekordstor, viser tal frå Landbruksdirektoratet.

Hogsten går føre seg med skogsmaskiner, som tar ned alt som veks i eit område. Over heile landet skjer det store endringar i landskapet.

Til glede for skogbruket, men til sorg for mange som synest trivselen med skogsturen blir borte.

Stormen gjorde skade

Kommunen er sjølv skogeigar. Mellom anna i området på Øverby, som er snauhogd i vinter.

– Vi forstår at nokre blir lei seg når dei ser forandringane, seier Assisterande kommunedirektør Marit Lium Dahlborg.

Ho innrømmer at dei kunne informert betre. Ho strekar under at kommunen ønskjer å ta omsyn til dei som ferdast på Øverby, sidan det er kommunen som også legg til rette for friluftslivet.

Dahlborg forklarar hogsten med at stormen i november gjorde stor skade, og at det var mykje vindfall. Samstundes gjorde og snørike vintrar i 2020 og 2021 at mange tretoppar brekte.

Fleire stader var det uframkommeleg for folk, og det måtte ryddast, forklarar Dahlborg.

Har rydda i vinter

Jon Braastad stadfester det Dahlborg seier. Han er regionsjef i skogeigarorganisasjonen Mjøsen Glommen Skog.

Eigentleg har vindfalla etter stormen i november styrt skogsdrifta i heile vinter.

– Spesielt i Sør-Gudbrandsdal og i Vest-Oppland var det ille. Skogeigarane har brukt maskinene sine til både å rydde og ta ut tømmer.

Braastad fortel at tre som er blåst over ende, ikkje tapar seg i verdi.

– Men kunne oppryddinga skjedd utan at de bruker flatehogst, i område der det ferdast mykje folk?

– Ja, til ein viss grad. Det er mogleg å la eitt og anna tre stå igjen. Men dei blir ekstra utsett for vind, så det er ikkje så enkelt.

Snart skal det plantast ny skog der den gamle stod. Braastad seier det vil sjå betre ut om berre få år.

Kan ta større omsyn

Morten Aas er koordinator i Forum for natur og friluftsliv. Han får mange spørsmål frå fortvilte turgåarar om skogeigarane berre kan hogge slik dei sjølv vil.

– Eg forstår at mange reagerer. Men skogbruket er i sin rett til å ta ut skog, så sant dei følger dei forskriftene som gjeld.

Han strekar samtidig under at skogeigarane også står heilt fritt til å drive meir skånsamt rundt byar og i populære friluftsområde. Han synest samstundes at det er eit problem at dei sjølve også har ansvar for at forvaltninga skjer på riktig måte.

– Det er kommunar og miljøvernstyresmakter som skal sjekke at dei følgjer reglar om naturmangfald. Og at dei tar omsyn til publikum. Her har styresmaktene noko å gå på, seier Morten Aas.