Det «ukjende» friidrettshåpets utradisjonelle VM-veg: – Mange gode grunnar til å gi op

– Det er jo litt surrealistisk på ein måte. At ein snart skal reise til eit verdsmeisterskap når ein ikkje har vore i nærleiken av det tidlegare, innrømmer Jacob Boutera.

Han tok VM-kravet på 3000 meter hinder i eit stemne i Finland i juni, med tida 8.21,69. Sidan har han førebudd seg heime i Aurskog og i Berkeley i California. NRK møtte han under ei våt treningsøkt på lokale skogsstiar før avreise til VM i USA.

Vegen dit har vore både kort og lang på same tid.

– Det er mange gode grunnar til å gi opp her, og det har han ikkje gjort, men heile tida hatt håpet. Det er ein veldig god prestasjon å få til det han har klart, seier NRK-kommentator Jann Post.

For 26-åringen byrja ikkje med springing før han flytta til Bergen etter vidaregåande for å starte med jusstudium. No er han snart ferdig med utdanninga, men den relativt korte løpeerfaringa er ikkje det einaste som gjer meisterskapsplassen imponerande.

Dette er nemleg berre den andre sesongen Boutera satsar på øvinga, for eigentleg var det 1500 meter han spesialiserte seg på.

– Det var litt nettopp for å kome til meisterskap, sidan vi har hatt ein familie på 1500 meter det har vore vanskeleg å yppe seg med, seier han og siktar til Ingebrigtsen-brørne.

Kronisk sjukdom

Dermed endra han satsinga, men fjorårssesongen vart avslutta med eit trøyttleiksbrot, og før jul sleit han med ein akilles.

Men kanskje det aller mest utfordrande; han må i tillegg spesialtilpasse treninga fordi han har den kroniske sjukdommen ulcerøs kolitt – ein betennelse som rammar endetarmen.

– Det har prega meg vesentleg meir i året som har vore, så det har også gjort at nokre veker har vorte veldig annleis treningsmessig. Eg har måtta justere ut frå korleis sjukdomsbiletet har vore og det har vore nokre utfordringar rundt rett medisinering, så det har vore ein del inn og ut av sjukehus for å få best mogleg kontroll på sjukdommen, fortel han ærleg.

• Sjå friidretts-VM med mellom anna 3000 meter hinder på NRK laurdag morgon frå klokka 02.00.

Det har gjort at han ikkje har kunna trene like mykje som han helst ville ha gjort i periodar. Dei siste månadene har det gått betre, og han har dessutan lært seg å tilpasse. Fokuset er sjeldan på det han ikkje får gjort, for Ull/Kisa-løparen veit at han må lytte til kroppen.

– Eg har prøvd å berre køyre på utan å justere så mykje, og det har ikkje nødvendigvis fungert noko betre. Eg må heller gjere det beste ut av situasjonen til kvar ein tid, sjølv om ein kan bli litt frustrerte og irriterte når kroppen ikkje alltid kjennest som ein toppidrettsutøvar, forklarar han.

– Stressar kroppen

Boutera kjenner ikkje til så mange andre toppidrettsutøvarar med sjukdommen, men kjenner sjølv han, med tett og god oppfølging, får det til å fungere ganske bra – i alle fall no.

– Det har gått i periodar. Rundt jul og i haust så var det ganske krevjande, men etter at eg starta på nye medisinar etter jul, så kjenner eg at vekene har sett mykje meir ut som eg har lyst til, fortel hinderløparen.

– Kva slags råd får du som toppidrettsutøvar frå medisinsk hald?

– Dei som hjelp meg har veldig stor forståing for at eg har lyst til å halde på med idrett, og stresse kroppen på ein måte som kanskje ikkje nødvendigvis er veldig bra for å berre tenkje på å ha det best mogleg med sjukdommen.

For han er idretten det mest givande i livet. Det er også ein av grunnane til at han no er open om sjukdommen. Tilbakemeldingar om at han inspirerer, set han også pris på

– Eg synest det er fint at ein kan sjå at det finst ulike vegar og tilnærmingar, og ein må ikkje nødvendigvis byrje å springe når ein er 10 år. Sjølv om det fungerer veldig bra for nokon, så er kanskje historia mi litt meir tilfeldig og utradisjonell, seier Boutera.

– Eit førebilete

NRK-kommentator Post hyllar friidrettsutøvaren.

– Eg synest han er eit førebilete for andre som slit litt. Boutera viser at det er mogleg å kombinere toppidrett på dette nivået med den sjukdommen, som kan bidra til å gi andre livskvalitet òg. Det er veldig bra og tøft gjort å snakke ope om, meiner Post.

Forsøket på 3000 meter hinder i Eugene går natt til laurdag norsk tid. Boutera ønskjer å vere realistisk i VM, og veit at ein finaleplass blir tøff å kapre.

– Ein kan vere heldig og gjere eit kjempeløp og overraske, men det er ikkje sånn at eg er kjempeskuffa om eg reiser derfrå utan å ha komme til finale utan VM.

Men seinare i august ventar også EM i München, så er det eit nytt VM før OL i Paris 2024. Ambisjonane er store også der.

– Eg trur eg har mykje å gå på, særleg med treningsmengda eg ligg på, som er ganske beskjedne. Eg veit eg er nøydd til å steppe opp litt om eg skal ta steg i framtida. Når kroppen er klar for det, så gler eg meg til å trene meir, forsikrar han.