I år har totalt fire jenter lagt opp, eller slutta på landslaget. Det er Sofia Aak, Silje Kippernes, Iselin Solheim og Ramona Eriksen. Sistnemnde har ikkje lagt bryteskoa på hylla, men vel å stå utanfor landslaget framover.
Både Solheim og Eriksen gav beskjed like etter VM. På 24 timar gjekk Grace Bullen frå å vere yngst på laget, til å vere eldst.
Det fekk begeret til å renne over for Bullen, som òg er ambassadør for Like Muligheter-kampanjen.
– Eg sit inne med mykje sinne. Det er mykje som føregår med tanke på likestilling og moglegheita vi får som kvinne på landslaget. Eg veit vi hadde fått fleire brytarar om vi hadde hatt faste rammer og betre struktur enn det vi har, seier Bullen til NRK.
Vanskeleg tid
Økonomi og helseutfordringar blir trekt fram som grunnar til at kvinnene har forlate landslaget, men no vel to av jentene som danna årets landslag å opne seg om miljøet dei har vore i.
Sidan mai i år har ikkje kvinnene hatt eigen landslagstrenar, sjølv om det var eit særs viktig år med både OL og VM.
Den førre landslagstrenaren slutta ved årsskiftet, men blei henta inn att for å støtte Solheim, som ikkje hadde ein trenar inn mot OL-kvalifiseringa. Solheim feila i å kvalifisere seg, og då var jobben til landslagstrenaren offisielt over.
Jentene har difor vore avhengige av oppfølging frå eigne klubbar, for å få eit strukturert opplegg inn mot VM, som var i oktober.
– Det har vore veldig tøft, og ikkje noko god opplading i eit OL- og VM-år. Det var ikkje noko kjekt, faktisk. Det har vore veldig demotiverande, seier Ramona Eriksen til NRK.
TREKK SEG: Ramona Eriksen.
Foto: Heiko Junge / NTBEtter VM tok Eriksen valet om å gå utanfor landslaget.
Brytaren har ikkje råd til å betale 25.000 for å stå på landslaget, og ho har inga inntekt om ho skal satse fullt på idretten. Difor skal ho fortsetje å trene i bryteklubben Atlas, men prioriterer jobb framover, for å få dekka husleige og andre rekningar.
Etter det året ho har hatt er det ingenting ho kjem til å sakne ved landslaget.
– Vi har ikkje hatt noko landslagstrenar. Vi har ikkje hatt noko plan, vi har måtte gjere alt på eiga hand. Grace reiste til Georgia aleine for å få sin oppkøyring der, Iselin blei heime og eg reiste til Bulgaria. Det har ikkje vore noko lag, og det er fordi det ikkje har vore nokon som kunne samle oss, for vi har ikkje hatt noko trenar, seier Eriksen vidare.
Dei utsegna stiller Bullen seg bak.
– Vi får ikkje den støtta som gutane får. Det blir ikkje stilt same krav til trenarar og vi har ikkje ein struktur rundt treninga, seier ho og fortset:
– Det er difor eg har køyrt mitt eiga opplegg med Atlas BK. Den klubben oppfører seg meir som eit landslag enn det landslaget vi har med å gjere. Vi blir ikkje tatt på alvor, seier Bullen til NRK.
Meiner jentene er gløymt
Eren Gjægtvik, tidlegare assistenttrenar på herrelandslaget og hovudtrenar for Felix Baldauf, har vore i forbundet i over ti år. Han meiner at det har blitt gjort lite arbeid i retning kvinnene.
– Jentene har ikkje blitt lagt merke til, ei heller blitt snakka om. Forbundet har brukt veldig lite tid på å legge dei beste rammene rundt jentene. Så skal det seiast at Gudrun Høie har gjort ein fabelaktig innsats dei siste åra for å halde aktiviteten oppe på juniorsida, men dei har svikta på dei beste. Det er horribelt at dei har stått utan trenar i eit så viktig år, seier Gjægtvik til NRK.
LANG FARTSTID: Brytetrenar Eren Gjægtvik
Foto: Heiko Junge / NTBHan tykkjer det er uheldig med tanke på at bryteforbundet sjølv har uttalt at dei jobbar tett med Like Muligheter-kampanjen.
– Det er småironisk. Dei har ikkje blitt tatt med på råd, og blir ikkje snakka til. Det er den verste kjensla, å ha eit forbund med tilsette som ikkje bryr seg, og føle at ein ikkje blir høyrt i diskusjonar eller verdsett. Det er på tide med ein oppvask, seier han.
Vil skje endringar
Frå 1. november er Fariborz Beserati tilsett som ny landslagstrenar, og han skal saman med sportssjef Erik Rønstad setje i gong ein sentraliseringsprosess som skal ha base i Oslo-regionen.
Ifølge Bullen blei kvinnene lova ei sentralisering allereie tilbake i 2014, og ho har lite tru på at det vil bli store endringar denne gongen.
– Det er vanskeleg å setje i gong ein sentraliseringsprosess når det berre er meg att, seier ho.
Ho er spent på framtida.
– Det er ganske trist. Det er eit altfor stort gap. Frå meg til neste beste utøvar, er det seks år. Det kjem til å ta mange år å bygge opp eit sterkt landslag, seier ho.
Stussar over kritikken
Bryteforbundet har blitt framlagt kritikken, og svaret kan du lese nedst i saka.
Generalsekretær Morten Sandnæs, i lag med resten av styret og sportsleg leiing, kjenner seg ikkje igjen i delar av kritikken, men erkjenner at dei har forbetringsområde.
GENERALSEKRETÆR: Morten Sandnæs.
Foto: Kyrre Lien / SCANPIX– Forbundet har i lengre tid planlagt ei sentralisering, slik vi har det på herresida. Ein av årsakene til at vi ikkje har fått dette til tidlegare, er at jentene sjølv og klubbane ikkje har hatt eit ynskje om dette for tidleg. No set vi uansett dette i gong med ein anerkjent landslagstrenar, skriv Sandnæs på vegner av forbundet til NRK.
På spørsmål om kvifor kvinnene ikkje har hatt ein landslagstrenar dette året, svarer forbundet dette:
– Bullen og hennar team har i lengre tid ønska eit eige opplegg i klubb fram til VM på heimebane. Dette har forbundet og olympiatoppen støtta. Solheim hadde sitt eige opplegg med landslagstrenaren vår, og har sidan mai hatt eit anna tilpassa opplegg. At utøvarar no hevdar at dei ikkje får støtte av NFB er derfor ganske urimeleg, men vi har kanskje ein veg å gå i forhold til å synleggjere dette.
Her kan du lese svaret:
