Stortalentet tok spesielle grep – då måtte foreldra dra i bremsen

Ada Hegerberg sine gamle fotballsko, «Banens beste»-utmerkinga frå cupfinalen og eit A4-ark med vaskeinstruksjonar er blant tinga på soverommet til Signe Gaupset.

– Hehe, det laga mamma og eg då eg flytta hit, for eg måtte jo lære meg å vaske klede, forklarer 18-åringen litt flau, før ho viser oss vidare rundt i hybelen sin.

Her, eit steinkast frå Brann Stadion, har ho budd sidan ho flytta frå foreldra i Molde for to år sidan. Det var då ho verkeleg starta fotballsatsinga, sjølv om ho visste at ho skulle bli proff lenge før det.

«Ekstremt ivrig»

For Signe Gaupset er ikkje heilt som alle andre fotballspelarar i Toppserien.

Ifølgje trenaren hennar i Brann har ho «eit målmedvit som ikkje er heilt normalt». Og det er nettopp det målmedvitet, frå veldig tidleg alder, som gjorde at ho herja i cupfinalen og fleire Toppseriekampar i ein alder av 17.

– Eg er ikkje superoverraska heller, over at ho har teke dei stega ho har gjort, fordi ho vore veldig dedikert i veldig mange år, seier pappa Ketil Gaupset.

Vi snakkar med han på FaceTime, slik han og dottera gjer så å seie kvar einaste dag. Han er naturlegvis frykteleg stolt, og forklarer at Signe var «ekstremt ivrig» i barndommen, kanskje litt i overkant.

– Vi var nok der at vi heller måtte bremse henne enn å pushe henne. For ho drog jo på fotballbanen når ho hadde fri. Ho drog på morgonen og kom heim på ettermiddagen og åt middag, og så drog ho på trening på kvelden.

Treningsmengda var éin ting, men ho var så systematisk òg. Allereie som tiåring byrja ho å skrive ned alt ho gjorde av trening, med og utan ball.

– Det var ganske tidleg, men det viste seg jo allereie då at eg synest det var gøy og spennande å følgje med, og at eg var oppteken av trening, forklarer ho.

Mista mange kampar

Treningsdagbøkene har følgt henne sidan då, og har vore viktige for å finne ut kva som fungerer og ikkje.

Ekstra viktige har dei vore dei siste månadene.

For like før sesongstarten vart ho skadd. Eit trøyttleiksbrot i foten viste seg å vere meir alvorleg enn anteke, og den utolmodige Brann-spelaren vart sitjande på sidelinja dei 14 første serierundane.

– Det er jo tungt og irriterande, for du har jo lyst til å spele og bidra, seier ho.

Men ho har trena godt, med sykkelintervall, springing i basseng og styrketrening, og alt er sjølvsagt notert i treningsdagboka.

– Det er veldig greitt å loggføre så eg ser undervegs, men etterpå òg, kor mykje innsats eg har lagt ned. For viss eg får ein skade igjen så kan eg sjå på korleis eg trena no og om det fungerte. Om eg kjem tilbake i god form, eller om eg må gjere endringar til neste skadeperiode. Så eg tenkjer det er ganske smart eigentleg.

Lovprisar spelaren

Trenar Knut Slatleim er letta over at Gaupset endeleg er skadefri og kan spele kampar igjen. Han beskriv henne som «ein av dei meir spennande spelarane ein har sett i Noreg på ei stund» og forklarer at ho er veldig vaksen i spelestilen trass hennar unge alder.

Derfor er han heller ikkje overraska over å høyre at ho har jobba målretta og skrive treningsdagbøker sidan 10-årsalderen.

– Er det nokon som skulle gjort det, så overraskar det meg ikkje at det er Signe, nei. Det viser eit målmedvit som ikkje er heilt normal, som ein òg kan sjå når ein jobbar med henne i ein rehab-periode. Så er det jo òg ein grunn til at ho er der ho er, seier Slatleim.