Medan verdseliten i hopp skal konkurrere i Austerrike onsdag, er Maren Lundby heime på Lillehammer for å trene.
Og det går ikkje berre føre seg i hoppbakken og i styrkerommet. Den beste kvinnelege skihopparen i verda gjennom tidene går også mil etter mil på langrennsski.
– Det blir ein del dagar som i dag, der eg er i hoppbakken og så ein tur på ski etterpå. Det er for å komme i god form fortast mogleg, eg vil jo helst vere med å kjempe heilt i toppen når eg hoppar på ski, seier Lundby når NRK møter henne.
28-åringen står med 30 verdscupsigrar. Også i meisterskap har ho hatt for vane å dominere. Ho følgde opp OL-gullet frå 2018 med VM-gull i 2019, medan kvinnene framleis berre fekk hoppe i normalbakkar.
HISTORISK: Maren Lundby vart den første storbakkeverdsmeisteren i historia for kvinner, men gullet kosta nesten like mykje som det smakte.
Foto: Terje Pedersen / NTBKostbart gull
Då dei endeleg slapp til i storbakken under VM i Oberstdorf i 2021, stakk Maren Lundby av med det historiske gullet òg. Men det kom med ein høg pris.
Lundby gjennomførte nemleg ein intens slankekur for å vinne gullet. Etterpå sa kroppen stopp – og Lundby gjekk vesentleg opp i vekt. I boka «Eit møte med Maren» avslører ho at ho mest sannsynleg vil ha nedsett forbrenning resten av livet.
Det skulle gå 20 månader frå VM-gullet til Lundby igjen stilte til start i ein internasjonal hoppkonkurranse. Denne sesongen har ho delteke i fire verdscuprenn, med plasseringar mellom 16 og 24 – langt unna der ho ønskjer å vere.
Konkurransevekta er ikkje der ho må vere for at ho skal kunne kjempe om pallplasseringar. Det er derfor ho går på ski. Å gå inn i nye intense slankekurar, er nemleg uaktuelt.
Ingen grunn til snarvegar
– Eg ser ingen grunn til å ta snarvegar som sannsynlegvis vil føre til at eg hamnar i same situasjon igjen. Det er ingen vits i å rushe ting. Då får det heller ta den tida det tek, seier ho.
GOD STØTTE: Tidlegare topphoppar Line Jahr (t.h.) stiller opp som mentor og treningsvenninne.
Foto: Camilla Alexandra Lie / NRKMange av treningsøktene på langrennsski gjennomfører ho saman med mentoren sin Line Jahr. Begge var med i den aller første verdsmeisterskapen for kvinner, i Liberec i 2009. Då var Jahr 25 år og ein av dei mest rutinerte, medan Lundby berre var 14.
– Akkurat no er ho på ein veldig bra mental plass. Det var verre tidlegare i haust, trur eg. Då kjende eg ho var lenger nede, men no er ho veldig optimist, seier Jahr, som er imponert over tolmodet venninna viser.
– Ho er veldig klar over dei vala ho tek. Det er derfor ho er ute halvannan time i 12, 13 minus for å gjere det på ein naturleg måte. Altså hardt arbeid, ikkje nokon snarvegar som å liggje på sofaen og ikkje ete, påpeikar ho.
Har sett mørkt på sesongen
Lundby legg ikkje skjul på at tolmodet blir sett på prøve.
– Ein har jo vorte skuffa over at ting ikkje har gått så fort som ein har ønskt. Eg har til tider sett mørkt på denne sesongen òg, innrømmer ho.
MIL ETTER MIL: Med sola i ryggen er det vanskeleg å gå frå skuggen, men Maren Lundby har ikkje tenkt å a snarvegar.
Foto: Camilla Alexandra Lie / NRK– Det langsiktige målet er å komme tilbake og vinne, men på vegen dit må ein ta nokre steg, og det er ikkje noko som skjer over natta, konstaterer Lundby, som tek sikte på å vere tilbake i verdscupen i Hinterzarten i slutten av januar.
Dei fleste av konkurrentane hennar har VM i Planica som vintarens store mål. For Lundby er det noko anna som freistar meir. 17. mars skal kvinnene for første gong få lov til å flyge i den største bakka i verda, Vikersundbakken.
– Eg har lagt ein plan for å hoppe langt i Vikersund, helst aller lengst. Det er det som er målet, fastslår Lundby.
Ettersom kvinnene knapt har fått lov til å setje sine bein i ein skiflygingsbakke, har Daniela Iraschko-Stolz' verdsrekord på 200 meter stått sidan 29. januar 2003. Stefan Krafts verdsrekord for menn, sat i Vikersund i 2017, er på 253,5 meter.
