– Eg ville ha trykt på bli-normal-knappen

– Det hadde vore fint å berre vere Linda Boström Knausgård. Forfattar. Men eg kjem alltid til å vere kona til Knausgård. Men det gjer ingenting.

Linda Boström Knausgård er ein person svært mange nordmenn har eit forhold til. Ho vert skilda på hundrevis av sider i Karl Ove Knausgård sitt gigantprosjekt «Min Kamp.» Men no er det hennar tur til å vere den som styrer pennen.

Som å tenne bål

– Sigrud Combüchen som er ein fantastisk svensk forfattar, sa at å skrive ein roman er som å tenne bål. Først må ein jobbe litt med småved, men når det brenn, er det berre å slengje på ein kubbe av og til, fortel ho.

Boka til Linda Knausgård heiter «Grand Mal», og er ei samling som består av 20 noveller. Tematikken er familieliv, morskjærleik, død, liv, mørkre og einsemd.

– Eg kjenner meg vanvittig einsam. Som om eg er annleis. Men eg trur ikkje berre det er eg som har det slik. Mennesket er utruleg einsamt.

– Inspirerar einsemda di deg til å skrive?

– Eg trur at det er nettopp difor eg skriv.

Har bipolar liding

39-åringen blei sjuk midt i 20-åra, då ho fekk diagnosen bipolar liding. Sjukdommen vart bretta ut over hundrevis av sider i Min Kamp-bøkene til mannen. Sjukdommen nyttar ho også sjølv i sitt eige forfattarskap.

– Den mørke og lyse tilstanden gir mykje erfaring som du ikkje får på ein annan måte.

– Gjer det at ein blir litt takknemlig for å ha ein slik sjukdom?

– Det vil eg ikkje seie, no som eg har born. Stephen Fry laga jo ein kjempefin dokumentar om sjukdommen. Han har den jo sjølv. Då spurte han alle om dei ville trykke på bli-normal-knappen. Ingen ville det, alle valte sjukdommen. Men eg ville ha trykt på knappen.

Flytta på landet

I dag er ho ganske frisk. Ho har flytta til ein litan landsby i Österlen i Sverige. Det gir Stockholmskvinna den roen ho treng til å vere mor og til å skrive.

– Kor sjølvopplevd er tinga du skriv om?

– Det er veldig mykje som er sjølvopplevd. Men det er ikkje sjølvbiografisk, for det erikkje slik eg har skrive det. Det er ingenting som er akkurat slik det har hendt. Men det er eit språk som har forma hendingar. Slik trur eg det er for alle forfattarar.

(artikkelen held fram under biletet)

Får hjelp frå Karl Ove

Fleire av novellene hennar skildrar historiar som ein også finn i ektemannen sine romanar. Dei to er kritikarar for kvarandre.

– Karl Ove er nådelaust ærleg. Det er ein fantastisk ressurs.

Overraskande nok, vil mange seie, har ikkje Linda Knausgård noko problem med at vert nådelaust utlevert i bøkene til mannen.

– Eg var ikkje redd for noko i «Min Kamp». Eg er ivareteke av Karl Ove sitt fantastiske språk.

– Korleis har alt oppstyret vore, tykkjer du?

– Eg har prøvd å beskytte meg sjølv frå skrivinga. Eg har ikkje ein gong lest alle bøkene. Men det held med dei eg har lese. Eg treng ikkje lese det som er skriven om dei i tillegg.