«Det gjorde noko med meg som person. Ein forstår kva som er viktig og ikkje viktig»

– Det går ikkje ein dag utan at eg tenkjer på det. Når eg tenkjer på Garden so tenkjer eg alltid på 22. juli. Det er vanskeleg å få det ut av hovudet, seier Simon Dybedal.

Visste ikkje omfanget

Han og dei to andre gutane frå Florø, som då var 20 år gamle, fekk saman med resten av Garden ordre om å væpna seg og koma seg til Slottsparken for å passe på slottet og Kongen. Medan dramaet utspant seg for fullt på Utøya, visste unggutane ingenting om det som skjedde.

• Les alt om 22/7-rettssaka her

20 år gamle låg dei med skarpladde våpen og skulle verne konge og fedreland.

– Det er klart at når me forstod at det var ei bombe, at det verken var ei ulukke eller eit uhell, då visste me at Slottet er blant dei største terrormåla i Norge. Det er klart at då gjer du deg nokre tankar om at moglegheita for at nokon skal komma å ta Slottet er ganske stor, seier Fredrik Helland.

(Artikkelen held fram under biletet)

Det å ikkje vite kva som gjekk føre seg, var ei tøff påkjenning for dei unge gardistane.

• LES OGSÅ: -Breivik må aldri sleppe ut att

– Frå dei fyrste timane til ut på natta var det ei stor uvisse for oss, sidan me ikkje klarte å fanga opp kva som skjedde og omfanget av det via media, seier Helland.

Fekk ikkje ringt heim

I 14 timar vakta Fredrik Helland slottet. Ingen av gardistane fekk gitt beskjed til familie og vener som var urolege for dei under terrorhandlingane i Oslo.

– Me har ikkje mobil tilgjengeleg. Eg veit dei heime prøvde å ringe meg for å finna ut kva som skjedde, men me fekk ikkje moglegheit til å svare dei. Det var litt av det som plaga oss dei fyrste timane, at me ikkje fekk gi beskjed at det går bra når me er på skarpt oppdrag.

• LES OGSÅ: Fred Ove spelte nett-rollespel mot mannen som prøvde å drepe han

I dagane etter angrepet vart garden brukt til fleire oppdrag, blant anna å stå vakt ved Domkyrkja, som var open for folk.

– Det å fyrst vera på slottet når det skjedde, og so vera med i prosessen ved Domkyrkja etterpå, det gjorde noko med meg som person. Ein forstår kva som er viktig og ikkje viktig.

• LES OGSÅ: Nøgd med å vere utelatt frå tiltale

Blir ein hard søndag

–Det var godt å sjå samhaldet mellom alle menneska som var ved Domkyrkja, det var rørande, seier Helland

Trass i påkjenninga det var, er gutane glade for at garden fungerer som planlagd den skal når ikkje føresette ting skjer. Men søndag blir ein hard dag.

– Det blir hardt. For meg sjølv so blir det å tenkje på det me gjorde der nede. Og det blir frykteleg hardt for dei som har mista sine nære og kjende, seier Frederick Gjethammer.