Håvard (27) bur hos mor og far og er best i verda på 50 km kappgang

– Ei femmil er den beste målestokken på kor langt du kan nå. Å auke farten heile tida på den distansen, er ekstremt, seier 27-åringen frå Bergen. – Det er krevjande å porsjonere ut kreftene rett og ikkje gå på ein smell.

Derfor er erfaring viktig, også med tanke på å halde ut smerte.

– Han som er verdsmeister no, er 38 år. Så eg kan nok halde på i ti år til.

Å porsjonere kreftene var nettopp det han gjorde i Rio-OL i fjor. Då gjekk han seg stadig oppover på resultatlista og enda på ein svært respektabel sjuandeplass i mål.

– Det gir ei heilt ekstrem kjensle å kunne gå ei femmil fort.

Vil ha meisterskapsmedalje

Med 3.43.40 i Slovakia i slutten av mars har han den beste tida på distanen så langt i år. Og det er nesten tre minutt betre enn han nokosinne før har gått distansen.

– Kor fort kan du gå i år når du har eit så godt resultat så tidleg?

– I VM skal det vere mogeleg med topp fem, seier han.

– Eg har lyst å ta ein meisterskapsmedalje ein gong i framtida.

Håvard Haukenes dreiv med fotball i sine yngre år. Så droppa han det for å satse på gitarspel. Idretten måtte vike.

– Men eg kom aldri inn på musikkskulen som musikklæraren min ville, seier han.

Dermed bar det tilbake til idretten, friidrett denne gongen. Kappgang var ein del av friidrettskulturen.

– Eg var nokså god, seier han.

Gjennombrot i Rio

Sjuandeplassen i Rio betydde veldig mykje.

– Det var heilt surrealistisk. På førehand var eg nervøs med mange tankar om korleis dette skulle gå. Men eg fann ein god rytme, seier han.

– Det løfta meg opp på eit heilt nytt nivå.

OL-kravet var tidenes tøffaste. Men han slo det med tre minutt.

– Tider må du aldri ha for stor respekt for. Den som har gått på eit bestemt tid, har to armar, to bein og eit hjarte. Det har eg og. Då er det mogeleg å gjere det same.

– 20 km? Det kallar vi sprint

Saman med NRK møter han programleiar Linda Eide til duell. Eide er slett ikkje dårleg trent. Håvard går, Linda får springe. Ho maktar ikkje å halde følgje.

– Eg hadde ikkje sjanse i det heile tatt, seier Linda. – Det går så utruleg fort.

– Dette var 20 km-tempo. Det er det vi kallar sprint, seier Håvard.

Linda har eit forslag:

– I konkurransar burde de alltid hatt nokon som sprang ved sida av, slik at tv-sjåarane får sjå kor fort det verkeleg går.

Fordomar: – Du skal ikkje gå i vegbana

Håvard Haukenes opplever fordommar frå folk som lurer på kvifor folk driv med denne rare idretten.

– Ja, dessverre. Vi får høyre at det er berre ei litt rar form for løping. For eksempel eldre karar på sykkel, karar som meiner du ikkje skal gå i vegbana.

27-åringen bur framleis heime hos foreldra.

– Eg veit nok at eg burde flytta ut, og eg skal ikkje bu her til eg blir 30. Men det er for å kunne satse, og eg er takknemleg for at mor og far let meg bu her. Eg prioriterer idretten, og har rett og slett ikkje råd til å få meg leilegheit, seier Håvard Haukenes.