Av politisk kommentator Bjørn Bø

Gamal misnøye med det tette samarbeidet mellom Arbeidarpartiet og LO dukkar på ny fram i valkampen. Kritikken blir målboren av sentrale forbundsleiarar med tilknyting til SV.

Dette er ein kritikk som så langt ikkje har hatt gjennomslagskraft.

Vel og merke med det unntaket at også SV får pengar frå LO.

Raud-grøn velsigning

Ein grunn til at det blir lite sting i kritikken no, er at partileiingane i Senterpartiet og SV ikkje ynskjer å dyrke konfliktar på det fagleg-politiske området no. Tvert imot så har det kome eit fornya godkjent-stempel på samarbeidskomiteen frå båe partia i dag.

Det gjer dei i kunnskap om at Arbeidarpartiet har lagt grunnleggjande vekt på nettopp å styrkje det fagleg-politiske samarbeidet etter det sviande valnederlaget i 2001. Dei vil ikkje herje med Arbeidarpartiet på ei så grunnleggjande sak no.

Utfordring

Likevel ligg sjølvsagt murringa i LO-familien der. Og den blir ein neppe kvitt. For her er det ikkje minst SVarar som gjerne vil vera med i dei viktigaste samarbeidsforum. Sentralstyremedlem i SV, og leiar i Transportarbeidarforbundet, Per Østvold, sa nett det i Politisk Kvarter i dag. Slikt kan sjølvsagt presse fram andre typer samrøre dersom dei raud-grøne skulle vinne valet enn det tradisjonelle når Arbeidarpartiet har hatt regjeringsmakt: Samarbeidskomiteen AP/LO og kontaktutvalet med partane i arbeidslivet.

Samhald?

Per Østvold snakkar om open debatt om samarbeidskomiteen. Sekretær i Arbeidarpartiet, Martin Kolberg, åtvara i dag mot kritikken, og appellerte om samla front mot åtak mot det fagleg-politiske samarbeidet frå dei borgarlege partia. Så enkelt er det neppe. Dette minner om det gamle ordet: "Hos dem som ikke trykker det som ikke kan undertrykkes er det nervene det er noe galt med." Den murringa som er kan neppe feiast under teppet.

Borgarleg vinst?

Den oppattnya debatten om samrøre mellom LO og Arbeidarpartiet er sjølvsagt eit takknemleg utgangspunkt for kritikk frå regjeringspartia og Framstegspartiet. Der meiner ein det er svært uheldig med for nært samband mellom eit politisk parti og ein organisasjon som står utanfor det politisk folkevalde systemet.

Mistenkeleggjeringane om "kokkelimonke" på løynde bakrom har vore sterke også før. Her er det heilt ulike syn i dei ulike læger på om samarbeidskomiteen saman med anna samrøre inkludert politiske avtaler er sterkt kritikkverdige, eller om det rett og slett er ei naturleg samling om felles interesser. Og korleis det oppfriska bålet no verkar på veljarane er sanneleg ikkje godt å sei.