Radioandakten i NRK torsdag 24. januar
Teksten er henta frå Joh. openb. 14, 14-20.
Kvar religion har sine bilete på korleis livet og verda heng saman både fysisk og moralsk. Slike bilete tek utgangspunkt i dei livsvilkåra menneska har erfart og dei er danna gjennom århundrar – for ikkje å seie årtusnar.
Desse bileta er ofte dramatiske og det å få dei i ansiktet som profetiar om framtida kan vere ganske skræmande.
«Sving den kvasse sigden din og hausta
drueklasane i verdsens vingard,
for no er druene mogne.»
«...og kasta dei i den store vinpressa som er Guds vreide.»
Menneska har alltid hatt lyst til å sjå inn i framtida. Vi veit jo eigentleg ikkje kvifor vi er her på jorda. Meininga med livet kjem til oss berre i glimt og konkrete opplevingar og dét pirrar den nysjerrige og plagar den engstelige.
Eg trur det fins og har funnest menneske med spesielle evner til å sjå og forstå tida og framtida. Der har alltid vore nokre som har funne snarvegar til kunnskap. I den seinare historia er dessutan tid blitt eit fenomen som óg vitenskapen byrjar å sjå fleire sider ved.
Absolutte grenser er ikkje så absolutte lenger, og eg synest i grunnen det er befriande. Til meir kunnskap vi får, til meir ser vi jo kor lite vi eigentleg veit. I alle fall gjeld det for kloke menneske.
Dei gamle Bibelske profetiane om endetida er eit mysterium - også for dei lærde. Her gjeld nok den same regelen: til meir ein veit om desse skriftene til mindre kan ein slutte av dei. Men ein må grunne på kvifor dei oppstod.
Ligg der viktige sanningar gøymt i desse bileta eller er dei eigentleg sterke uttrykk for håp og frykt innfor ei ukjend framtid? Fins der kanskje mønster i historia, som gjentek seg og som vi kan lære av? Kor mykje av Guds stemme kan finnast i dette materialet?
Jesus brukte også ein del av dei same dramatiske bilde når han snakka om framtida. Det er ikkje i dei avsnitta ein kan hente mest håp og trøst. Det er underlege bilde og det er vanskeleg å få dei til å henge saman med mykje av det han elles sa.
Eg skulle gjerne funne ei oppklarande og god løysing du kunne ta med deg ut i dagen din, men vi får heller vere saman om å ikkje forstå dette og så legge både dagen og framtida i Guds hender. Det er gode hender.
Tips andre om denne saken
Utskriftsvennlig versjon