Ein trist morgon vart starten på ein hyggeleg påsketradisjon

Audhild har nemleg laga seg ein eigen påsketradisjon på ruta i Gloppen. Ideen kom ein gråvêrsdag for tre år sidan.

– Eg hadde ein litt trist morgon, då eg fann Kvikk Lunsj på tilbod i butikken. Men eg kunne jo ikkje ete alt sjølv, så då eg starta på postruta tenkte eg at eg kunne legge sjokoladen i postkassene, i lag med posten, fortel ho.

Audhild vart så opprømt av sin eigen ide, at ho måtte på butikken og kjøpe meir sjokolade.

– Det kunne jo bli morosamt. Tenkt så kjekt for dei som hentar posten og blir overraska. Det er ein indre glede for meg, seier ho.

Spreier glede

For Audhild er det viktig å spreie glede. Og det er ikkje så mykje som skal til, meiner ho. Med sjokolade, klemmar og ein smittande latter kjem ho langt.

– Eg er veldig glad i å gi klemmar, men eg spør som regel først då, ler ho.

Audhild har også nokre få på ruta si som får posten på døra. Dei blir ekstra glad når ho kjem med posten.

– Då får dei gjerne ein klem, ein sjokolade, eller kanskje nokre blomar eg har plukka viss det er sommar. Det varmar meg og det varmar dei. Eg ser at dei smiler og blir glad då, seier ho.

Ikkje kvardags med sjokolade

Ein av dei heldige på postruta til Audhild denne påska er Aksel Njøsen. Han var på veg til fjells då han henta posten, og det passa bra med ein Kvikk Lunsj då.

– Sjokolade i postkassa er ikkje kvardags. Ho er alltid hyggeleg når ho leverer posten, men når ho har sjokolade med i tillegg må ein berre vere takknemleg, seier han.

Men med over 500 postkasser på ruta si kan ikkje Audhild gi sjokolade til alle. Då blir det eit tilfeldig utval.

– Då eg begynte for tre år sidan var det berre små husstandar som fekk. Det er jo fire stripar sjokolade, så kor mykje kan ein dele det, seier ho.