– Gjennomsnittsmålingar med fotoboksar er meir effektivt for å få jamnare fart og den farten me ynskjer på vegnettet.
Det seier Ruth Helen Myklebust i Statens vegvesen.
I Noreg byrja me med måling av gjennomsnittsfart med fotoboksar i 2009. Sidan då har talet på dei som blir tekne i fartskontroll gått ned.
I 2013 var det 2,5 gongar færre som braut fartsgrensa på strekningar med måling av gjennomsnittsfart enn det var på dei same strekningane i 2010.
Likevel har Vegdirektoratet no blitt bedt om å evaluere effekten av slike målingar. Oppdraget fekk dei av Samferdselsdepartementet etter regjeringsskiftet.
- LES OGSÅ: Flest omkommer av fart og førerfeil
Unngår kengurukøyring
– Det er heilt klart meir effektivt med streknings-ATK (automatisk trafikkontroll).
Det fortel Jan Morgan Guttormsen i Politidirektoratet.
VARSLING PÅKREVD: Du blir varsla med skilt før fotoboksane dukkar opp langs vegen.
Foto: Statens vegvesen– Når me målar gjennomsnittsfart over ei strekke i staden for berre ved eitt punkt, unngår me at bilane bremsar ned ved boksane og så aukar farten igjen.
Fotoboksar blir gjerne sett opp på stader der det ofte skjer ulukker, og der det ei viss fartsgrense på strekninga før.
Gjennomsnittsmålingar er spesielt effektive på stader der det er vanskeleg å drive politikontroll. Til dømes i Helltunnelen mellom Trondheim og Værnes.
– Det er nettopp på slike vegstykkjer med stor trafikk me ikkje vil ha ulukker. Ulukker i tunnelar kan jo fort få store konsekvensar.
- LES OGSÅ: Ikke helt som andre fartsskilt
Dyre i drift
Men fotoboksar er kostbare både å setje opp og å drifte.
– Me har utstyr til ein halv million i kvar boks. I tillegg kjem kostnadane når boksen kjem i bruk.
Kvar gong nokon bryt fartsgrensa og blir knipsa av ein fotoboks, blir det oppretta ei sak. Den må politiet behandle, og det kostar jo òg pengar.
– Me vil jo helst at folk skal køyre pent utan å måtte bruke fotoboksar og slikt utstyr, men av og til er det naudsynt.
