Spådde massedød av norske mikrobryggeri – men så snudde det

Rundt 2017 eksploderte interessa for mikrobrygg, og talet på mikrobryggeri gjekk frå å vere ein handfull til over 150 på kort tid.

I 2018 uttalte Bryggeriforeningen at dei ikkje blei overraska om halvparten av alle mikrobryggeri var borte om to år.

No har to år gått. Det blei ingen massenedlegging.

Folk handlar lokalt

I eit lite tømmerhus i Lakselv møter vi brygger Alf Emil Paulsen. Etter mange år med ølbrygging som hobby, investerte han og broren i eit mikrobryggeri for tre år sidan.

– Lokalbefolkninga brukar oss aktivt. Eg har inntrykk av at det går mest i industriøl, men så kjem dei hit for å handle noko ekstra godt og spennande. Mange kjøper også ølet vårt for å ha det i kombinasjon med mat.

Det å bruke lokale tradisjonar til å utvikle særeigne produkt, ser ut til å vere ein fellesnemnar for alle dei ulike mikrobryggeria i Noreg.

– Eg har sjøsamisk og kvensk bakgrunn, så vi bruker ingrediensar som våre forfedrar har brukt før oss, sjølv om det ikkje nødvendigvis er brukt i øl. Vi er mykje ute i naturen og kan plutseleg komme over ein ingrediens som passar.

Dette kan vere alt frå moltebær og chaga til urter og tang.

Folk ønsker lokale spesialitetar

– Eg trur vi undervurderte kor lojale norske forbrukarar er. Folk har eit eigarskap til sitt lokale bryggeri, seier Hege Ramseng i Bryggeri- og Drikkevareforeningen.

Akkurat no har dei 135 medlemmar. Enkelte har dermed lagt inn årene, men spådommen har ikkje gått i oppfylling.

– Under koronakrisa har det faktisk ikkje vore ei einaste nedlegging. Folk har heller bretta opp ermene og funne på løysingar som heimkøyring av øl. Eg er verkeleg imponert over «stå-på»-vilja til medlemmane våre.

Øl som kulturformidlar

Hege Ramseng i Bryggeriforeningen meiner norske bryggeri er blant dei mest spennande i verda. Dette fordi bryggeria tek utgangspunkt i det som er særeige og lokalt.

– Dei dyrkar sine eigne stilar, finn nye vriar på gamle tradisjonar og er veldig innovative. Det er kanskje dette som gjer at norske bryggeri klarar seg.

Ho synast det er veldig artig at brørne Paulsen lagar øl med sjøsamisk vri. Ho kjem også med eit anna eksempel på at tradisjonar blir halden i hevd.

– Vi trudde at kveik, altså den norske urgjæra som har blitt brukt i brygging, var utdøydd. Men på Vestlandet har den blitt funnen fram igjen. Dette har verkeleg blitt stort internasjonalt. No jobbar faktisk Vestnorsk kulturakademi med å få denne gjæra på Unesco si immaterielle verdsarvliste.

Over gjennomsnittet interessert i øl

Alf Emil Paulsen i Lakselv fortel at det generelt er utruleg hyggelege folk som driver med øl.

– Det er ikkje så mykje pengar å hente ut frå denne næringa, men det er eit veldig bra miljø. Det er populært med mikrobryggeri og folk er veldig interesserte.

– Akkurat no blir det laga utruleg mykje godt øl i Noreg, seier Paulsen.