– PCB fins framleis i skadlege konsentrasjonar i naturen og er eit stort problem. Prøvar av til dømes menneskeblod og fugleegg viser at vi balanserer på grensa for kva som gir skader i næringskjeden, seier fagrådgjevar i Naturvernforbundet, Per-Erik Schulze.
– For menneske er det særleg fare for forsterskader, seier han.
70 000 i året
Vindauga som inneheld PCB er farleg avfall, og må bahandlast på ein bestemt måte. Norsk Gjenvinning har mottak for slikt avfall over heile landet, og reknar med å samle inn rundt 70 000 vindauge i året.
– Dersom du lurer på om vindauga dine heime eller på jobben inneheld PCB, kan du sjekke avstandsskinna mellom glasa. Der er som regel produksjonsåret prega inn, seier avtaleansvarleg Geir Sparboe i Norsk Gjenvinning.
Det er særleg isolérglas frå perioden 1965 til 1975 som kan innhalde PCB. Importerte glas kan innhalde PCB heilt fram til 1980.
Styresmaktene brukar store ressursar på å samle inn stoffet. PCB vert brote sakte ned i naturen.
– Ikkje kast i containeren
– Særleg i elektrobransjen, riving og rehabilitering er det ein del som syndar på dette området. Mykje PCB-haldig avfall endar på ulovlege fyllingar eller blanda med anna avfall, seier Schulze.
Dersom du pussar opp må du altså ikkje kaste isolérglasruter i containeren saman med anna avfall.
– PCB-haldig isolérglasruter utgjer ingen fare så lenge dei er i bruk og er heile. Men når dei skal kasserast må dei behandlast som farleg avfall, seier
