– Eg likar yrket og det er det einaste eg har hatt lyst til. Eg har heile tida tenkt å bli bonde.
Det seier Per Kristian Stubru Eide frå Sandane, som er elev ved Mo og Jølster vidaregåande skule. Han får raskt støtte frå medelev Katrine Lødemel frå Hornindal.
– Det er jo det vi har drive med, og er oppvaksne med. Sjølvsagt kunne vi blitt mykje anna også, men det landbruk vi har lyst å drive med.
Mot tøffare tider
Dei siste dagane har media vore fylde med rasande bønder som meiner regjeringa er i ferd med å øydelegge norsk landbruk. Dei har aksjonert med traktorkortesjer i rushtrafikken, tømt ut mjølk i gatene og sperra inngangen til eggprodusentar.
- LES OGSÅ:
- LES OGSÅ:
– Det er skremmande. Dette kan vere slutten på familiebruka i distrikta, slik som her i Leikanger.
Det seier Bjørn Sølsnæs. Raudruss, avløysar og lokallagsleiar i Leikanger bondelag.
(SAKA HELD FRAM UNDER VIDEOEN)
Sjølv er Sølsnes ikkje odelsgut, men har heile livet hatt ein draum om å eigen gard og leve av dei ressursane garden og naturen gir.
– Det er to måtar å få det til på, ler Sølsnes.
– Anten får eg finne meg ei odelsjente, eller spare opp nok pengar til å kjøpe ein gard.
Lukkeleg som liten
Draumen hans er eit vestlandsk småbruk med 8- 12 mjølkekyr og kanskje 50 – 60 sauer.
– Noko større enn det trengst ikkje. Det kan ein leve av i dag, og det bør ein også kunne leve av i framtida. Industrilandbruk er ikkje noko for meg.
Sjølv om regjeringa no seier dei vil legge til rette for større bruk og einingar er ikkje det nok til å skremme dei unge bøndene vekk frå næringa.
- LES OGSÅ:
Odelsjenta frå Hornindal håpar at også ho skal kunne leve av familiegarden. Heller ikkje ho meiner større einingar er vegen å gå.
– Nei, eg trivest veldig godt der eg er. Viss det blir for stort så får ein ikkje tid til å gå rundt å sjå til alle dyra og følge med på helsa deira på ein god måte.
– Eg kan skjøne at nokre kan få lyst til å gi opp, seier Sølsnes, men eg kjenner det er landbruket som gir livet meining og det eg trivest med. Ein må berre kjempe.
