Han meiner det burde gjerast undersøkingar både før, under og etter at gruvedrifta blir sett i gong.
– Det er det ikkje opp til meg å pålegge nokon. Men det er eit viktig spørsmål i kor stor grad dette forandrar levevilkåra til fisken i fjorden. Så ja, det er grunn til uro, seier Stefansson.
- Les også:
- Les også:
Fryktar for beitet til fisken
Studiar i Sognefjorden og Trondheimsfjorden viser at beiting er viktig for både utvandrande smolt av sjøaure og laks.
Motstandarar fryktar at eit fjorddeponi kan øydeleggje det økologiske systemet i fjorden, medan forkjemparane meiner dette er godt nok utgreidd.
Stefansson meiner det burde vore gjort ytterlegare undersøkingar av korleis beitetilhøva til fisken vil bli ramma av inngrepa.
– Den tidlege fjordfasen er viktig for heile livshistoria til både laksen og sjøauren: at dei har tilgang til egna mat, at dei ikkje svelt i denne perioden og at dei byrjar å vekse raskt og så fort som mogleg etter utvandring, seier han.
Spesielt sjøauren er avhengig av at det er gode levekår i fjorden.
– Den vandrar ikkje ut på havet som laksen, men går og beitar i fjordane. Det er der den lever nesten heile livet, seier Stefansson.
Fryktar tilslamming
Professoren seier det er mogleg å undersøke kva følgjer eventuelle kjemikaliar i massane vil få for fisken. Dette kan gjerast i laboratorium og dermed før gruvedrifta blir sett i gong.
– Dei økologiske konsekvensane kan ein ikkje studere i eit laboratorium. Det må eventuelt bli gjort i eit feltstudie, før og etter deponiet blir etablert. Det er fullt mogleg, men det vil krevje litt ressursar, seier Stefansson.
Motstandarar og forkjemparar for gruvedrifta er rykande usamde i følgjene av kjemikaliane, og om massande vil flytte på seg. Stefansson meiner det er grunn til å vere uroleg.
– Uroa mi er mest knytt til om det skjer ei tilslamming av dei meir grunne og produktive områda i fjorden. Viss det finst kjemikaliar i dette slammet, eller desse massane, så vil det vere veldig alvorleg, seier Stefansson.
