Her har trakkemaskina stått i 6 dagar - håpar på "forløysing" i dag

Etter kvart som løypemaskina grov seg stadig lenger ned i snøen, innsåg Kjell Arne Hjellbrekke at det kunne ta tid – lang tid – å få den laus att.

Men allereie i dag kan han kanskje halde fram løypekøyringa i Angedalen.

– Vi håpar det så vi slepp å måke meir snø. Det er meldt meir til helga, så klarer vi det ikkje no så blir det vel 17. mai, humrar Hjellbrekke.

Bomma på vegen

Det var førre fredag kveld at løypekøyringa frå Botnen til Botnavatnet vart uvanleg strabasiøs.

Dei siste 300 meterane av lysløypa går ikkje på skogsveg, så her er traseen planert med skjæret.

– Der vegen sluttar og går inn på det planerte, var det slik blindeføre at eg bomma på vegen. Utan tele sokk maskina ned på eine sida. Vi fekk grave den fram og planert den. Så sakk ned att og vi måtte grave meir. Til slutt stod vi i grova, humrar Hjellbrekke.

«Her står du godt»

Ikkje nok med at maskina stod heilt i myra. Beltet var kome i klem og hoppa av.

– Eg plar vere optimist, men ein pensjonert Firda Billag-sjåfør som har vore ute ein vinterdag før. Han kommenterte at «her står du godt». Eg tenkte at den i verste fall lyt stå til 17. mai, legg han til.

Det var Firda som først omtala hendinga. Overfor VG vedgår Hjellbrekke at han har ligge vaken om nettene og fundert på korleis han skal få opp løypemaskina.

Ein dags arbeid

Sjølv om det såg håplaust ut, tok Hjellbrekke opp kampen mot snømassane i helga. Onsdag var fem mann inne og fekk vekk endå meir snø rundt maskina.

No ser Hjellbrekke håp i hengande snøre. For det store snøfallet er venta i februar/mars.

– Vi har jekka opp maskina, og nesten fått på plass att beltet. Vi manglar litt utstyr for å få jekka beltet på plass. Det manglar berre ein dags arbeid, seier han og prisar seg lukkeleg over den gode hjelpa og dugnadsånda i Angedalen.