– Toget gjekk og eg stod att på perrongen

– Eg prøver å ikkje tenkja alt for mykje på det, då hadde eg blitt gal.

– Dette skulle bli mitt år

Sogndalspelar Ole Amund Sveen er i gang med dagens første treningsøkt. På føremiddagen er det styrke og rehabilitering, på ettermiddagen kondisjon. Slik har dagane vore sidan det brutale beinbrotet i april , der begge leggbeina i venstrebeinet knakk tvert av.

I heimekampen mot Stabæk 5. april fekk han berre 21 minutt på bana. Han kasta seg fram etter ein ball, og kolliderte med keeperen til Stabæk. Ballen gjekk i mål, men Sveen vrei seg i smerte i staden for å jubla hemningslaust.

– Det var frykteleg tungt at det skjedde. Eg hadde ein veldig god sesong i fjor, med ei vanvitig utvikling. Og i oppkøyringa før årets sesong tok eg nye steg, og følte at dette verkeleg skulle bli året mitt, seier han.

• Les også: Sveen: – Eg fekk panikk då eg såg at foten berre hang der

Toget gjekk utan Sveen om bord

Han vart hasteoperert i Førde, og etter operasjonen gjekk alt på skjener.

– Eg hadde heilt vanvitig framgang dei to første månadane, og følte at dette kom til å gå kjappare enn eg trudde, og at eg kanskje rakk litt fotball på slutten av sesongen.

– Men så har det stått stille med beinet dei siste tre månadane. Det har vore kjedeleg: eg hadde gjort ein hard jobb før sesongen, men stod att på perrongen då toget gjekk.

Problemet har vore at det vesle leggbeinet ikkje har grodd slik det skulle.

Maks uflaks

– Ole Amund har fått oppfølging av landets beste spesialistar på kompliserte brot. Det var ingenting feil med operasjonen, opptreninga han har gjort eller kalsiumnivået i kroppen hans. Av og til skjer slike ting, utan at me kan seia kvifor, seier Trond Vegar Ripe, medisinsk ansvarleg i Sogndal Fotball.

Førre veke vart han operert på nytt. No har han, i tillegg til ei metallstong langs det store leggbeinet, fått inn ei plate og seks skruar som skal sikra at det vesle leggbeinet gror som normalt. Målet er å rekka sesongoppkøyringa i januar med resten av laget. Medan han ventar på det, blir det nye økter i treningssenteret, på sykkelen og i bassenget. Men å springa, eller gå for den saks skuld, er ikkje problemfritt endå.

– Det er heilt merkeleg. Eg kan løfta 100 kilo på berre venstrebeinet i beinpress, men å gå utan å halta klarer eg ikkje, seier han.