– Mun ledjen Buolbmágis, Njállavarnjavis, gos mun láven bivdit go bivdolohpi álgá. Mun vuojahin vuokkaid, ja suhkalin fávlái. Dasto mun darvehin 8 kilosaš luosa, maŋŋel go ledjen bivdán silddiin. Mun gárten golbma kvárta rahčat luosain ovdal fidnejin fatnasii. Son gal lei okto oaggumin, muhto oidnojedje vel golbma eará fatnasa.
Nu dat dadjá áŋgiris luossabivdi, Jan Henriksen, guhte darvehii Deanu vuosttaš luosa.
Jan Henriksen áddjá, Uhca Heikke, Hendrik Henriksen, gottii geasset jagi 1928 ovtta daid stuorimus luosaid Deanus.
Foto: PrivatHeive namuhastit ahte Jan Henriksen áddjá, Uhca Heikke, Hendrik Henriksen, gottii geasset jagi 1928 ovtta daid stuorimus luosaid Deanus. Njálmmálaš dieđuid mielde lei dat máilmmi stuorámus Atlántalaš luossa, mii dettii 36,4 kilo.
Somá goddit dan jagi vuosttaš luosa
Henriksen dadjá ahte lea hui somá leat okta dain vuosttaš bivdiin guhte goddá luosa.
– Mu viellja láve leat hui dávjá dat vuosttaš bivdi guhte goddá luosa, muhto dál bessen mun leat dat vuosttaš, ja dat de lea buorre dovdu, go nu meinnestuvai.
Henriksen čilge ahte sis lea árbevierru maid sii barget go vuosttaš luossa goddo.
– Vuosttaš maid bargen luosain lei mannat eatni lusa dainna, ja nu movt min árbevierru lea, de mii ráhkadit luossamáli. Go vuosttaš luosa goddá de dat movttiidahttá mu bivdit ain eambbo.
Árbevieru galgá doalahit
Son ii dieđe manne sin bearaš lea nu buorre bivdit luosa, muhto olmmoš galgá árbevieru doalahit.
– Mu áddjá han lea bivdán, ja lea maid goddán máilmmi stuorámus luosa. Go stuorat dohppii, de gal árvidii áddjá ahte dát lea stuora luossa, muitala Henriksen.
– Son manai gáddái káfestallat, ja ain duos dás váldá geđggiid mielde fatnasii ja daid bálkkui luosa ala, vuoi siigagoahtá gátte guvlui. Dien láhkai son de nagodii gávdnjet luosa gátte vuostá.
Muhto son ádjánii measta olles beaivvi bargat dainna luosain. Ja stuoraha gottii Geavnavuonas, dadjala son.
Earat maid goddet luosa
Jan Henriksen čilge ahte ii leat dušše sin bearaš geat goddet olu luosa.
– Earát dat gal maid goddet luosa, eat dušše mii. Dat láve sáhttit mannat vahku, guokte, ovdal go gottát luosa.
Dat deháleamos lea dat vuodjan, ja jus vuodjama it deaivva, de sáhttá leat váttis goddit luosa, muitala son.
Ja lea go dán jagi buorre luossajahki vuoi ii, de dan ii sáhte gal Jan Henriksen vel dadjat.
– Ii leat vel buorre dadjat ahte lea go buorre luossajahki, go lea vuos beare árrát. Muhto lávejit dadjat ahte muhtin jagiid lea olu luossa, ja nuppe jagi fas ii, loahpaha vel áŋgiris luossabivdi.
