«Leat go mii veahá ekstremat?» jurddašii kárášjohkalaš, Saia Mariela Stueng, go su váhnen guovttos bággiiga mánáideaskka gávttiid coggat skuvlii.
Lei sámi álbmotbeaivi, álggus 2000-logus. Saia bearaš lea álo geavahan gávtti dán beaivvi.
Dan jagi maid.
Saia mielas lei váivi. Eará mánát nu čierastalle bottuin, Saia čuččodii das ja geahčai. Son han ii háliidan gávtti bilidit.
«Manne ferten gávtti geavahit?», duššástuhttái son.
Dat dovdu, leat earáláganin, dan gal Saia diehtá bures, nu go mánáidskuvlla-áiggi.
Su mielas eai orron earát berošteamen álbmotbeaivvis, vaikko vel orro sámi gielddas.
– Dušše moaddásis lei vel gákti badjelis, muittaša Saia, gii dál lea 29 jagi boaris.
Oahpaheddjiin lei earret eará su áhkku, Máret, čiŋadan gávttiin.
Ii lean dábálaš čájehit sámevuođa
Historihkkár Katri Somby muitala ahte sámevuođa čájehit ii lean nu dohkkehuvvon dien áigge.
– Olbmot eai lean hárjánan ávvudit, ja stuorraservvodagas lei maid stuorra vuosttaldeapmi, muitala son.
Danin su ii hirpmástuhte dat, maid Saia muitala.
– Jáhkán ollugat leat vásihan dan seamma.
Stuorámus rievdadus dán beaivvi ávvudeamis bođii maŋŋá go sámi álbmotbeaivi šattai almmolaš leavgabeaivin 2003:s, vásihii Somby.
«Máret, leat go jalla?»
Sámi álbmotbeaivi ávvuduvvui vuosttaš geardde 1993:s. Dan jagi riegádii Saia.
Saia áhkku ja áddjá, Máret ja Lemet Stueng, dáistaleigga kultuvrra ja giela beale.
Ovttas soai levgiiga ruovttušiljus, vuosttaš geardde go álbmotbeaivi čalmmustahttojuvvui.
Duostta leat earáláganin
Máret-áhkku lea Saia stuorra ovdagovva.
Saia lea giitevaš áhku ja muđui iežas lagamus olbmuid beroštumis.
Rámiin sii geavahedje gávtti, ja oahpahedje Saiai ahte lea givrodat leat earáláganin.
– Olmmoš ferte duostat leat veahá earáláganin. Duostat ovdánahttit ja doarjut juoidá mii ii leat áibbas dohkkehuvvon, dadjá Saia.
Dat áigi lei dan veara, dalle go son čuoččui skuvlašiljus ja dovddai iežas ártegin ja earáláganin.
Dál nuorain báitá rápmi go gávttiin šleaŋggáhallet sámi álbmotbeaivvi.
Dan lea Saia oaidnán sámegiel oahpaheaddjin.
– Mii leat dohkkehan dán beaivvi, ja mii leat váldán dan iežamet oamastussan, dadjá son áŋgirit.
– Lea šaddan beaivi maid mii buohkat ávvudat. Ja mun jáhkán sápmelaččat leat fátmáseaset váldán dán beaivvi. Lea min beaivi, min ávvubeaivi, lasiha son.
Okta min stuorámus vuoittuin
Dál lea Máret-áhkku lihkolaš, go su álbmot lea dohkkehuvvon álbmot.
Historihkkár Somby oaivvilda juohke servvodat dárbbaša ovdavázzi. Okta, gii čájeha geainnu ja dáistala iežas álbmoga beale.
– Olbmot, nu go Máret Stueng, leat hirbmat mávssolaččat min álbmogii, go sii leat duostan. Dakkár olbmuid haga eat livčče mii leamašan doppe gos mii leat dál, deattuha Somby.
Dál lea álbmotbeaivi šaddan ollu stuorábun go dat, maid Somby lei oppa jáhkkánge.
– Lea okta sámi stuorámus vuoittuin, dan ahte dát beaivi lea nu lihkosmuvvan, ja ahte ávvuduvvo miehtá Sámi, dadjá son mojunjálmmiid.
30 álbmotbeaivvi
Máret lea ávvudan juohke álbmotbeaivvi, álggu rájes. Son lea ilus go sápmelaččat dál leat rámis álbmotbeaivvi ja identitehta dihtii.
Su mielas lea ovdáneapmi nannen iešdovddu sámi servvodagas.
– Lea dehálaš čájehit gii olmmoš lea, mo historjá leamašan ja bargat ovddos guvlui, cealká son.
Dál dáhttu son buohkaid searvat ávvudeapmái, ja gudnejahttit álbmotbeaivvi.
– Lihkku beivviin buohkaide, ja ellos Sápmi!, loahpaha son.