Badevakt Daniel (36) fryktar ulykker blant barn som ikkje kan symje

– Eg har allereie vore ute i vatnet for å redde dei.

Badevakt Daniel Asbjørnsen har nok å gjere på jobb, medan sola skin på Austlandet i desse dagar.

– Eg ser meir enn nokon gong at det kjem gjengar med ungdommar hit. Blant dei er det barn som ikkje kan symje.

Måndag denne veka måtte han ta grep etter ei dramatisk hending og varsle leiinga på at noko måtte gjerast. Fleire gjengar med ungdommar kom innom utan foreldre.

– Mange meiner dei kan symje berre fordi dei har teke eit symjekurs på skulen. Dei blir skuffa når vi ber dei om å forlate bassenget, seier Asbjørnsen.

Situasjonen på badet er også omtalt av Fredriksstad Blad.

Fryktar ulykker

I Fredrikstad er det på det meste opp mot 1000 badegjester, og leiinga ved badet fryktar talet som ikkje kan symje aukar i takt med besøkstalet.

– Vi kjem sikkert til å gjenta bodskapen om at folk bør høyre på det vi har å seie. Vi har inga kontrollstyresmakt, men ber foreldre ta eit ansvar, seier badesjef Glenn Andersen.

Han har ikkje tal på kor ofte badevaktene må hoppe ut for å hindre situasjonar. Det har vorte så vanleg at det ikkje er tid til å registrere alt, men berre det alvorlege.

– Ulykker kan skje på eit blunk og vår aller største frykt er at det skal gå skikkeleg gale ein dag, seier han.

– Kan ikkje vente på ein episode

No kjenner Andersen at han må vere ein «lærar» som badesjef.

– Vi kan ikkje sitje å vente på ein episode eller vente på at foreldre tek ansvar. Derfor må vi sjølv ta grep for å hindre uheldige situasjonar utover sommaren.

Hans forslag er å leggje til rette for fleire symjekurs, dra ut på stader der folk badar og samarbeide meir med den lokale symjeklubben.

– Det kan kanskje vere å halde symjekurs eller dra ut på strender der folk badar for å opplyse om viktigheita av å lære seg, seier han.

Interesseorganisasjon for dei største badelanda i Noreg meiner ansvaret ligg på dei vaksne. Dei ser ei anna utfordring òg.

– Mange foreldre trur at dei kan ta med seg barn på badeland utan å passe på sjølv. Dei trur badevaktene tek den jobben. Sånn er det ikkje, seier styreleiar Erik Schreuder.

Han er også dagleg leiar ved Røykenbadet og opplever at stader med aldersgrense på ti år ofte har fleire hendingar og ulykker enn dei som har ei grense på tolv år.

Tenkjar på tryggleiken

Svein Andre Olsen brukte fleire år på å bli trygg til å sende sonen åleine for å bade. Det skjedde først i fjor, då sonen var tolv år.

– Eg er trygg på han, men så er det jo mange ungdomsgjengar her. Det er det rundt eg tenkjer mest på. Plutseleg kan det blir eit dytt for mykje som ikkje var heilt tilsikta, seier Olsen.

For sonen Johannes (12) er tryggleik viktig.

– Det er ikkje noko gøy viss eg skulle på panikk eller at eg sit fast. Det blir eg redd av, men eg snakkar med foreldra mine før eg dreg åleine, seier 12-åringen.

No har badevakta Daniel Asbjørnsen ei bønn til foreldre.

– Bli med barna viss dei ikkje kan symje. Viss vi berre skal fokusere på dei som ikkje kan symje, så mistar vi fokus på alle dei andre som også treng oss, seier han.