Skjørt kompromiss

Av politisk kommentator Bjørn Bø

Det er ingen grunn til å tru at miljøvernminister Helen Bjørnøy underdreiv då ho i dag sa at arbeidet med forvaltingsplanen har vore ein krevjande prosess.

Forvaltingsplanen er regjeringas viktigaste sak i vår. Og det var klårt alt før regjeringstingingane sist haust at balansen mellom miljø og oljeverksemd kom til å bli det aller vanskelegaste dei tre regjeringspartia fekk å hanskast med.

Alt på Soria Moria fekk SV tommelen ned for varig vern mot petroleumsverksemd i sårbare område. I dag er omgrepa anten å "opne område" eller å "ikkje opne" for slik verksemd. Og område som ikkje er opna no kan få ny vurdering i 2010.

Helen Bjørnøy presenterer regjeringens kompsomiss. Foto: Heiko Junge, Scanpix.

Slik vil Arbeidarpartiet sikre handlefridom, og det er greit for Senterpartiet, som har hatt primærstandpunkt som samsvarar mest med resultatet av strevet i regjeringa.

For Arbeidarpartiet fekk til dømes ikkje igjennom sitt ynskje om ei konsekvensutgreiing av Nordland VII, utanfor Lofoten og Vesterålen. Ei slik utgreiing ville vera eit langt steg på vegen mot "opning", og var eit krav mellom anna frå Nordland Arbeidarparti. Her har nok særleg nykomaren i regjeringssamanheng hatt eit lærerikt møte med den politiske røyndomen.

Her er det gjeve og teke så mykje at det er vanskeleg å gjera endringar. Miljøvernministeren kalla det heile eit balansert kompromiss, medan statsministeren meinte det var eit klokt kompromiss.

Då miljøvernministeren seinare strekte seg til å kalle det både eit klokt OG eit balansert kompromiss, illustrerte ho samstundes kor var ordbruken er når regjeringa presenterer resultatet av den interne kampen.

Dermed er det liten utsikt til at nokon av opposisjonspartia i Stortinget kan ha von om å rette på særleg mange komma i planen.

Både Framstegspartiet og Høgre vil ha meir boring i nord, medan Høgres regjeringspartner til nyleg, Venstre, vil vera mykje meir restriktiv. I nærleiken av den lina er også Kristeleg Folkeparti.

Dersom regjeringa ynskjer å forankre planen i eit breiare fleirtal i Stortinget enn det dei tre eigne partia utgjer, er det mest naturleg å tenkje nettopp på Venstre og Kristeleg Folkeparti.

Men i dag svara statsminister Jens Stoltenberg uklårt på om han i det heile er interessert i å satse på det. Derimot var han klår på det han kalla "totalt sprikande signal" frå opposisjonen. Hans invitasjon var avgrensa til "hvis det er parti som er interesserte". Og samarbeid må i tilfelle skje innafor den balansen regjeringa sjølv har funne mellom næring og miljø, sa han.

Ei anna side ved saka er at det slett ikkje er sikkert at t.d. Venstre er interessert i å vera med på ein forvaltingsplan. Det partiet tykkjest heller å ville byggje seg opp som den tydelege miljøopposisjonen i Stortinget.

Så akkurat no er nok utsikten størst til at regjeringspartia må bera fram forvaltingsplanen på eigen kjøl. Anten han no er balansert, klok eller begge delar, eller heilt feil, slik opposisjonen med ulikt grunnlag meiner.

Ei heilt anna sak er at ein forvaltingsplan frå Bondevik-regjeringa neppe ville ha skilt seg så mykje frå det som har kome frå Stoltenberg-regjeringa. Dette er spørsmål som er vanskelege i alle dei til no tenkjelege regjeringskonstellasjonane.