Segna om Lisbet-Per i Gudvangen

Andre meiner at mora hadde rømt frå Danmark med ungane på grunn av ufred og krig. Lisbet-Per tente som gjetargut på Nesheim i Myrkdalen, men ein vår vart han haugteken av dei underjordiske. Men ut på hausten kom han brått springande innatt i stova, der han skar eit krossmerke i huda på eine tommelen. Då skreik det stygt utanfor, for krossmerket gjorde at dei underjordiske måtte sleppe taket i guten.
Libet-Per kjøpte seg fele, og vart kjend som meisterspelemann vide omkring. Ein gong hjelpte han bonden på Hylland med å binde ein fjellknaus som truga med å rase ned og øydeleggje gardshusa: Lisbet-Per klatra opp på knausen med fela og spela heile dagen til sola gjekk ned. - ”No er garden trygg i tre hundre år”, sa han til bonden då han kom ned att, våt av sveitte etter all spelinga. Som betaling fekk Lisbet-Per eit digert sølvstaup, ein hest og ei ku.
Ein annan gong skal Lisbet-Per ha kasta stål over eit brurefølgje med huldrer og haugfolk og stole sølvet frå brura. Ei sylja frå dette bruresølvet skal finnast den dag i dag i Sivle-muséet på Aurlandsvangen.
Lisbet-Per skal ha kome bort då han drukna i eit islagt fjellvatn under ei heimferd frå Hol, der han hadde spela i bryllup.