Russiske Oksana er 34 år og har budd i Ulsteinvik i 3 år. Ho studerte og jobba som barnelege i St. Petersburg. Mannen hennar jobba som politi i Tsjetjenia, men måtte søkje om asyl i Norge, då han fekk problem i heimlandet. Oksana vart med han, til Ulsteinvik.
- UDI bestemte at vi skulle bu i Ulsteinvik, seier Oksana Sadjuk.
Vanskeleg overgang
Den første tida i Ulsteinvik var vanskeleg for Oksana.
- Eg måtte reise frå både vennar og jobb heime. I Noreg har eg fått eit nytt liv, men det var ein vanskeleg overgang, seier ho.
Men ho lengtar ikkje tilbake til Russland.
- Eg vil ikkje tilbake til Russland. Det er mykje tryggare å oppdrage born her i Noreg.
Oksana fortel at det er store skilnadar på å bu i Ulsteinvik og å bu i St. Petersburg i Russland. I Ulsteinvik er det meir stille og roleg.
- Ja, det er store kulturskilnadar. Dessutan er folk i Ulsteinvik svært snille. Dei smilar alltid. I Russland er folk sure, fordi mange har økonomiske problem, seier ho.
Les også:
- Asylmottaket i Ulstein:
- Barnehageleiar i Ulsteinvik:
- Oksana i august i fjor:
Opphaldsløyve
I byrjinga var det ikkje så lett å bli kjend med folk for den russiske kvinna. Språket var eit problem. Med god norskopplæring, lærte Oksana fort, og snakkar no svært godt norsk.
- Etter kvart vart det lettare. Når eg lærte meg språket fekk eg fleire vener.
Oksana ventar no på å få opphaldsløyve i Noreg. Ho håper på å få jobbe som lege igjen. I mellom tida fyller ho dagane med mange aktivitetar.
- Vi går på svømming og kino. Om sommaren går eg på turar i fjellet. Asylmottaket arrangerer mange ulike aktivitetar også. Vi har reist til Ålesund, Geiranger og Volda med buss. Det er veldig kjekt.
