Leslie Ayres (76) er ein av Noregs eldste isklatrarar

76-åringen er på veg opp eit bratt elvejuv i Hallingdal. Han drar seg oppover med isøksa og borer inn skruar som sikring undervegs.

– Eg er redd av og til. Eg er ingen supermann som går rundt og er eplekjekk, seier Leslie Ayres.

Men 20 meter oppi fjellsida er han ikkje redd.

– No er eg i meistringsfasen. Det er ei god kjensle, seier isklatraren.

Fascinert av is

Ayres kom til Noreg frå England på 70-talet. Det var naturen som lokka han hit og isklatring har han drive med sidan då. Han blir trigga av det han ikkje kan kontrollere.

– Isklatring er fascinerande. Det forandrar seg frå dag til dag. Du veit aldri kva du kjem til, seier han.

Karsten Øyhus er styreleiar i Valdres Klatreklubb og er 45 år yngre enn Ayres. Han er med ut og føler seg i trygge hender saman med den erfarne klatraren.

Han lærer mykje på turane og lar seg imponere av 76-åringen.

– Det gir framtidshåp for ein sjølv. At ein kan fortsette etter ein blir gamal, seier Øyhus.

• Les også: Endre har vært på 200 fjellturer siden Norge stengte ned
• Les også: Klatresporten kliv mot nye høgder

– Imponerande

Ein annan som er imponert over 76-åringen er Stein Tronstad. Han er president i Noregs klatreforbund og kjenner godt til Ayres.

– Isklatring er ein ganske fysisk krevjande sport. Du må ha kondisjon, styrke og tekniske ferdigheiter. Viss du ikkje er i form er det berre tungt, ufyseleg og nifst.

Han seier isklatring i utgangspunktet ikkje er ein så stor sport. Så det er ikkje utbreidd blant den eldre garde.

Isklatring skil seg frå det å klatre innandørs eller på klippar og fjell på grunn av underlaget.

– Is skiftar eigenskapar frå dag til dag. Vurdering av forholda er ein stor del av sporten, seier Stein Tronstad.

Han oppmodar dei som har lyst til å teste det ut. Men seier det er lurt å ta eit kurs først.

Ein «moden» mann

76-åringen seier folk ofte kommenterer alderen hans. Han har blitt stoppa av folk på gata som meiner han bør slutte med dette.

– Eg synest det er litt fint at folk bryr seg, men det kan bli litt mykje av og til, seier han.

Eit pensjonistliv med avslapping og paraplydrinkar er det siste han ønsker seg. Og han har ingen planar om å slutte med isklatring enno. Sjølv om han er blitt «moden», som han kallar det.

– Om eg begynner å føle det går på sikkerheita laus, at kroppen ikkje toler dei turane eg har lyst til å ta, må eg slutte, seier han.