For 26 år sidan vart Stryn kalla «prærielandsby» - har dei kvitta seg med stempelet?

Den same reportasjen som sette Førde på versting-lista i landet, gav også Stryn knallhard kritikk.

«Det som etter seiande skal vera den største turistkommunen på Vestlandet har fått eit sentrum som kan skremme vatnet av sjølv den mest venlegsinna norgeselskar. Hovudgata er som ein moderne prærielandsby, oppført for å vera kulissar i ein westernfilm i «bad taste»-sjangeren.

Det som er att av gamalt bygningsmiljø i sentrum, pustar tungt og besværleg mellom preglause betongkonstruksjonar og firkanta sjarmløyse.»

Dette skulle bli starten på ei fornying av Stryn sentrum.

– Han hadde nokre viktige poeng

– Det er langt ifrå prærielandsby i dag i alle fall. Men han hadde ein del viktige poeng i det han skreiv i 1988. Det sette det med miljøet i Stryn på dagsorden, og det førte fram til at me fekk ei miljøgate i Stryn, seier Jon Rasmus Langeseth Vik.

Han er ein av dei som sette kaffien i halsen då han opna BT ein sommardag i 1988. Mykje har skjedd sidan då.

Læraren og lokalhistorikaren ser med det eine auget på ei utskrift av det bilete Oddleiv Apneseth tok for BT for 26 år sidan og det andre på Stryn sentrum i dag.

– Me har fått eit designmiljø som syner att i gata her: Rosa traktor, me har teke i bruk gamle, raude uthus til salsbuer, fått ei opprusting av bygningsmiljøet, fått mjukare trafikk, trer i hovudgata, fått ned farten ...

– Ja, bevares, Stryn var kanskje den første bygda som tok eit solid grep, seier Jan Nyberg, mannen men den sylskarpe pennen som for 26 år sidan gjorde Stryn merksame på at noko måtte gjerast.

• LES OGSÅ: – For dårlege på tettstadutvikling, for dårleg kompetanse og vi må få oss klårare visjonar

– Har gjort noko rett

– Ikkje minst tok dei grep med hovudgata i sentrum. Dei fekk status som miljøgate, noko dei har utnytta på ein bra måte. Det som dei også har gjort bra i Stryn, er at dei har fortetta sentrum veldig mykje. Eg syns Stryn har vore ganske flinke med å få til eit samansett sentrumsmiljø, både bustader og næringsbygg, som gjer at det er liv i sentrum etter butikkane sine opningstider, seier Nyberg.

Sjølv om kaffien vart sett i halsen for Langeseth Vik då han las artikkelen i 1988, har det kome noko godt ut av den, meiner han

– Summa summarum så kom mykje av dette på grunn av den nokså kritiske artikkelen til Jan Nyberg, avsluttar han.