– Vi løyser veldig mange verdsproblem på solsnudagen, så vi burde eigentleg samlast slik oftare, ler Espen Selvik som er initativtakar til arrangementet.
Dessverre var ikkje vêret på sitt beste, og dermed vart det smått med solstråler. Er ein i Eivindvik på solsnu, og har flaks med vêret, så ser ein at sola kryp over åsen og treffer den eine steinkrossen i Eivindvik. Slik vart det ikkje i dag.
– Det var ikkje mogleg å bli treft av solstrålane i dag, men det var myrkje folk her, så vi song nokre songar og heldt kvarandre i hendene, seier Selvik.
- Les også:
- Les også:
Såg noko bak skyene
Han understrekar at vêret slett ikkje la nokon dempar på stemninga.
– Vi hadde ei utruleg fin stund. Akkurat på det tidspunktet då sola skulle snu, såg vi at det var noko bak skyene som skein, seier Selvik.
Han tok initiativ til markeringa for nokre år tilbake, og hadde då sterke ønskje om at dette skulle bli ein årleg tradisjon.
– Vi har gjort dette i 10-12 år, og kan ikkje vente finvêr kvar gong. Solsnudagen har blitt ei viktig markering for oss. Éin ting er at det er rett før jul, men ein får på ei måte kontakt med det som var før, seier Selvik.
2012: Under vintersolsnu i 2012 var tilhøva ypparlege for å få sett korleis sola treffer steinkrossen. Foto: Erlend Blaalid Oldeide
- Les også:
- Les også:
Nesten som eit gamaldags gulating
Han peikar på at det aller første tingsetet i Norge låg nettopp her. Krossane som står på staden vart plasserte av Olav den Heilage for nær tusen år sidan.
– Det er nok ikkje tilfeldig at krossen står der han står. Ein får eit slags band til det hinsidige, og det kjende vi sterkt på i dag, seier Selvik, som saman med vel 60 andre markerte solsnudagen.
Ordføraren var sjølvsagt til stades.
– Barna var begeistra. Dei gjekk ned i kneståande og laga tekningar av krossen og sola. Og så hadde vi allsong og føredrag, nesten som eit gamaldags gulating, seier Selvik.
- Les også: