PÅ NORSK:
(Muitaleaddji: Ole Larsen Gaino)
Mu namma lea Lásse Ovllá. Na, mun áiggun muitalit ovtta, dát gal lea duohta dáhpáhus maid muitalan. Dáhpáhuvai dieppe Joatkkajávrri lulábealde maid gohčodit Rávttašvuopmin.
Rávttašvuopmi lea juste go Joatkkajávri nohká, go davábeallái manat, de álgá vuopmi vulos man gohčodit Rávttašvuopmin. Guovdageainnu ja Kárášjoga rádji manná vuopmeráigge vulos.
Nu, ja dat lei stuora dáhpáhus, oainnát lei Behttar-Niillas ja Behttar Biera, geat báziiga, go bohccot ledje láhppon. Fertiiga báhcit ohcat daid bohccuid. Na, dieđusge eallu gal manai. Vulggiiga iđđes dohko čuoigat. Čuoigga dalle leigga, eai dalle lean hearggit. Eai de váldde herggiid biidnahuvvat. Go čorraga gávdná, dainna sáhttá johtit.
Rávttašvuomis lei hytta man gohčodedje telegrafhyttan (telegráfabartan), go telegrafbargit leat doppe bargan. Lihtodeigga ovdal go sevnnjodišgođii, Behttar-Biera lohká Behttar-Niillasiin:
”Gal don oaččut mannat dan hyttai (bartii) go sevnnjoda”.
Jos son bohccuid gávdná, de ii son sáhte guođđit daid, ferte bohccuid luhtte idjadit. Ja de čuoiggaiga.
Behttar-Biera manai eará saje, njuolga johtolatráigge. Behttar-Niillas manai dohko dan hyttai (bartii) dieđusge go sevnnjodišgođii, ja dolastii doppe. Ja sevnnjodii dieđusge. De manai velledit, velohalai guhká. De gullá, dál gal lea su olmmái boahtime. Lei issoras fiertu ja buolaš, gullojit sabehat go čuoigá. Dál son gal movttáskii, manai geahččat dola, lea go buollime, bidjalit eambbo dola, vai liekkas lea gáffe go olmmái boahtá.
Juo, dat gal bođii maid, ceggii sabehiid. Gullo buot, čáskila sabehiid oktii ja cegge daid seainni vuostá. Na, dat gal bođii sisa, ja manai njuolga ommána lusa. Doppe runerii (lihkadii) dan ommána luhtte guhká, ja de manai olggos. Niillas jurddašii maid ba dál lea go olggos manai?
Iige dat gal boahtán. Son vulggii geahččat. Na, ii doppe leat mihkke. Ja hui fiertu, son váccii birra hytta. Ii doppe lean mihkke sabetláhtuid eambbo go su láhttu. Dál son gal riemai veahá jurddašit maid son dál galgá, dáppe orrot stálut, balddonasat. Muhto áddjá hutkái goanstta. Oainnát dat feaskkeruksa lei olggosleahkastat, ja dat nubbe uksa mii manná gievkkanii, lei fas nuppi guvlui. Son sáhtii bidjat neloha mii das lei nu ahte olgun ii beasa sisa. Dál gal dajai Niillas:
”Dál don gal bánne orut doppe olggobealde!”
Na ii lean guhká, de boahtá vuohon (fas) čuoigga. Son gullá dál čuoigá, dál dat gal lea ge sihkkarit su olmmái. Son jurdilii dološ olbmot láveje hui garrasat dainna ovdosiin, leat leamaš ovdosat dan olbmás dál. Ja boagusta, dál son gal galgá muitalit:
”Dus dat gal ledje ovdosat.”
Juo, mii bat dál lea, dál dat gal viggagođii sisa. Niillas jurddahalai
”Dál don gal bánne orut olgun, fertet gal lásii boahtit skoalkalit.”
Go galggai sisa boahtit, ii dál gal beasastuva. De hoigadii nu garrasit ahte nelot ravggai gievkkanii. Dál gal Niillas suorganii, dát ii leat šat albma. Ii dat boahtán gal oađđenlatnjii, dat manai ommána lusa. Niillas dat gal velohalada.
Ledje njeallje kojá (seaŋgga) dan oađđenlanjas. Dál gal doppe ráhtá hirbmadit dolain. Muhto dál gal Niillas jurddaša na ba jos dat deike boahtá su lusa? De ii leat várra gal leaika?
Na, ii lean guhká, de Niillas oaidná, mii ba duo čuožžu uksagaskkas? Áibbas álás olmmoš, eai ge das leat earágo dávttit. Son ii duostta šat geahččat. Jurddaša dál gal diet su goddá. Čuoččui das guhká, de bođii sisa ja manai nuppebeallái geahččat lea go doppe mihkkege, ja bođii su beallái. Son lei bajit kojás (seaŋggas). Dat njávkkastii vulobeallái, doppe gos son čohkkái. Dohppii go gávnnai su, ja časkkii láhttái, son manai galmmas. Ii dát leat leaika.
Na, son dál gullái, ii son dál dieđe maid galgá bargat. Son geahččalii goitge njoammut ommána lusa, ja ránselii (lávkii) buot biergasiid cokkai. Ja de njoamui olggobeallái. Muhto ii son beassan olggos.
Ii lean ge duohta, dat ii leat boahtán dakko obanassiige. Dat dušše orru boahtán dakko. Gal don dieđát balddonasa, ii dat dárbbat uvssaid. Na juo, go Niillas beasai olggos, de son gal čuoigái. Čuoiggai ija miehtá gitta dassá go olbmá gávnnai, de go čuvggodii. De gal olmmái jearrá:
”Gal don leat goit oba árrat mátkkis, čuvggodettiin.”
”In mun heađis livčče ná árrat jos ii livčče dáhpáhuvvan nu go dáhpáhuvai. Son goasii goddon lea."
”Manne nu ges? Gal don ge orut ballame duššiid.”
Niillas dajai :”Don dat ledjet galgat mannat, go logat mun balan duššiid.”
Ja de muitalii ahte dalle go álggos bođii sisa, de gal manai fas olggos. Son manai geahččat, doppe ii lean sabetláhttu. Son vigui ahte ii leat riekta, dát gal. Na juo, dat guovttos hutkkaiga go leigga doppe... olmmái gal lei dieđus gávdnan daid bohccuid... muhto dál soai dieđiheaba leansmánnái, go boahtiba ruoktot, ahte nie Niillas lea bártidan.
Ja nu dieđiheigga leansmánnái. Leansmánnii bođii ja manai dan geallárii, muhto dieđus ii gávdnan earágo dávttiid. Ja das galggai rukses liidni. Leansmánnis ledje báhpirat main lei čállon visot dat makkár olmmoš lei goddon dohko. Ledje golbma bargi, guokte dievddu, mat bealle ribadeigga dan nieidda. Don dat lei gal moarsi, dan nuppi, ja dat lei goddán nieidda go ii ožžon su.
De gal gávnnai leansmánni buot diekkáraččaid, ja bohte ja gávdne ahte dohko ledje goddán nieidda geallárii. Ja de dieđusge riŋgeje viežžat daid dávttiid ja visot, dan liinni válde. Šattai stuora ášši, albma duohta. Dál oidne ahte nieida lei gusto goddon diesa feaskárii. Nie lei diet muitalus.