PÅ NORSK:
(Muitaleaddji: Ii hálit namas almmuhit)
Na, mon máinnastan muhtun olbmá birra dolin: Mánnádikki birra.
Dolin oaččui guldalit mánnádikki, muhto de dat álge čaibmat ja dat gilde: Eai oaččo šat boahtit guldalit. Ja eai beasa šat guldalit.
De šattai mánnádiggi ja dievdu logai:
“Son ii leat ráhkadan dan máná.”
Dat lei dálvet, dan dievdoolbmás lei heasta. Ja vuojašii márkanis dainna heasttain ja de gávnnai doppe moarsi. Ja dat gal vuojašeaba dainna, ja go eahket bođii, de manaiga heastarehkii ja doppe ráhkadeigga máná.
De manai veaháš áigi ja olmmái álggii lohkat:
“Son ii leat gal ráhkadan dien máná”.
Dat olmmái biehttalii: son ii leat áhčči. Ja šattai diggi dain guoktás. Nissonolmmoš bovdii guokte vihtana. Dat vihtanat leigga Lásse ja Elle. Na jo, soai dat gal vulggiiga vihtanin.
Juo, soai leaba oaidnán go dat ráhkadii. Elle čilgestii velá doppe dan diggestuolus:
“Son lea maid oktii vásihan dien. Ja dalle hal oažžu heasttain vuodjit badjel čielggi, ii heitojuvvo ovdal go lea geargan. Dat lea nu buorre”.
Na, dat gal vuittii dat nissonolmmoš. Almmái táhpii, dat šattai máná áhčči. Ja de in dieđe šat eambbo.